Kiedy wykonuje się oddechy ratownicze w porównaniu do ćwiczeń krążeniowo-oddechowych?
Oddechy ratownicze i resuscytacja krążeniowo-oddechowa (CPR) to podstawowe techniki ratujące życie, stosowane w sytuacjach awaryjnych, gdy ktoś nie oddycha lub jego serce przestało bić. Oto ogólne wytyczne dotyczące tego, kiedy należy zastosować każdą technikę:
1. Oddechy ratunkowe (sztuczna wentylacja):
Oddechy ratownicze są wykonywane, gdy dana osoba nie oddycha lub doświadcza niewydolności oddechowej. Oddechy ratownicze polegają na fizycznym wdychaniu powietrza do płuc osoby.
- Nieprzytomny i nie oddychający: Jeśli dana osoba nie reaguje i nie oddycha prawidłowo, należy zapewnić oddechy ratownicze, aby wspomóc jej wentylację. Obejmuje to zaciśnięcie nosa dziecka, całkowite zamknięcie ust ustami i wdychanie powietrza do płuc.
2. Resuscytacja krążeniowo-oddechowa (CPR):
Resuscytacja krążeniowo-oddechowa łączy uciśnięcia klatki piersiowej i oddechy ratownicze w celu przywrócenia krążenia krwi i przepływu tlenu w przypadku zatrzymania krążenia.
- Nieprzytomny z brakiem tętna: Wykonaj resuscytację krążeniowo-oddechową, jeśli osoba jest nieprzytomna i nie można wykryć tętna na szyi lub głównej tętnicy przez dłużej niż dziesięć sekund. Cykle RKO obejmują naprzemienne uciśnięcia klatki piersiowej (30 uciśnięć) i oddechy ratownicze (2 oddechy), aby ułatwić przepływ krwi i dostarczanie tlenu.
Należy pamiętać, że ustalenie, czy dana osoba wymaga oddechów ratowniczych, czy resuscytacji krążeniowo-oddechowej, wymaga odpowiedniego przeszkolenia i umiejętności oceny. Ukończenie kursu szkoleniowego dotyczącego resuscytacji krążeniowo-oddechowej i AED (automatycznego defibrylatora zewnętrznego) jest niezwykle istotne, aby mieć pewność, że potrafisz dokładnie identyfikować sytuacje zagrażające życiu i reagować na nie. Podczas udzielania pierwszej pomocy zawsze dbaj o swoje bezpieczeństwo i stosuj uniwersalne środki ostrożności.
