Dlaczego promieniowanie rentgenowskie nie może przejść przez szkło, ale przez diament lub ciało?

To stwierdzenie jest błędne. Promienie rentgenowskie rzeczywiście mogą przechodzić przez szkło. Promieniowanie rentgenowskie jest formą promieniowania elektromagnetycznego składającego się z fotonów o bardzo dużej energii, ma zdolność przenikania przez wiele materiałów, w tym szkło, ale na stopień penetracji wpływa gęstość i grubość materiału.

W rzeczywistości promienie rentgenowskie są powszechnie stosowane w obrazowaniu medycznym i dentystycznym w celu uchwycenia szczegółowych wewnętrznych struktur ludzkiego ciała. Chociaż szkło jest gęstsze niż większość tkanek ciała, nie blokuje w znaczący sposób promieni rentgenowskich.

Co więcej, promienie rentgenowskie mogą przechodzić również przez diamenty, które mają większą gęstość niż szkło. Kluczowym czynnikiem decydującym o penetracji promieni rentgenowskich jest liczba atomowa (Z) materiału. Materiały o wyższej liczbie atomowej mają tendencję do silniejszego pochłaniania promieni rentgenowskich, podczas gdy materiały o niższej liczbie atomowej pozwalają promieniom rentgenowskim łatwiej przechodzić.

Szkło składa się głównie z lekkich pierwiastków, takich jak tlen, krzem i wapń, o stosunkowo niskiej liczbie atomowej, które umożliwiają przenikanie promieni rentgenowskich. Podobnie tkanki ludzkie składają się głównie z pierwiastków o niskim Z, dzięki czemu są przepuszczalne dla promieni rentgenowskich.

Diamenty natomiast wykonane są z czystego węgla o wyższej liczbie atomowej (Z=6), co powoduje silniejszą absorpcję promieni rentgenowskich w porównaniu do szkła czy tkanek ciała.

Podsumowując, promienie rentgenowskie mogą przechodzić przez szkło, ciało ludzkie, a nawet diamenty, ale głębokość ich penetracji i jakość obrazu mogą się różnić w zależności od gęstości, grubości i składu atomowego materiału