Co to jest biopsja gruboigłowa cienkoigłowa?

Biopsja gruboigłowa cienkoigłowa to zabieg stosowany w medycynie, polegający na wprowadzeniu do organizmu małej igły w celu pobrania rdzenia tkanki do badania mikroskopowego. Procedura ta jest powszechnie stosowana jako minimalnie inwazyjna metoda pobierania próbki tkanki do diagnostyki medycznej, w szczególności do wykrywania różnych typów nowotworów, takich jak rak piersi, rak prostaty i nowotwory węzłów chłonnych.

Podczas biopsji gruboigłowej cienkoigłowej za pomocą cienkiej, pustej w środku igły przymocowanej do strzykawki pobiera się mały cylindryczny rdzeń tkanki z podejrzanego lub nieprawidłowego obszaru. Igła jest wprowadzana do tkanki docelowej przy użyciu technik obrazowania w czasie rzeczywistym, takich jak USG lub tomografia komputerowa (CT), aby zapewnić dokładność i uniknąć uszkodzenia krytycznych struktur. Wyekstrahowany rdzeń tkanki umieszcza się następnie na szkiełku i barwi w celu zbadania pod mikroskopem przez patologa.

Patolog analizuje mikroskopijne cechy i struktury tkanki, aby zidentyfikować wszelkie nieprawidłowe lub nowotworowe komórki. Ocena próbki tkanki pomaga w określeniu obecności lub braku nowotworu, jego rodzaju i stadium. Informacje te odgrywają kluczową rolę w podejmowaniu dalszych badań diagnostycznych i podejmowaniu decyzji dotyczących leczenia, w tym operacji, radioterapii lub chemioterapii, jeśli to konieczne.

W porównaniu z konwencjonalnymi biopsjami chirurgicznymi, które wymagają większego nacięcia i usunięcia próbki tkanki, biopsje gruboigłowe są minimalnie inwazyjne i powodują minimalny dyskomfort dla pacjenta. Wiążą się również z niższym ryzykiem powikłań, takich jak krwawienie czy infekcja. Dokładność zabiegu zależy jednak od umiejętności wykonującego go pracownika służby zdrowia oraz od wielkości i umiejscowienia docelowej tkanki.