W jaki sposób terminy podrzędne są stosowane w kodach ICD-9-CM?

W Międzynarodowej Klasyfikacji Chorób, dziewiąta rewizja, modyfikacja kliniczna (ICD-9-CM) terminy podrzędne są używane w celu zapewnienia dodatkowych szczegółów i specyfiki głównego kodu. Zwykle stosuje się je do określenia miejsca lub boczności schorzenia lub do określenia rodzaju wykonanego zabiegu.

Terminy podrzędne są zawsze ujęte w nawiasy i umieszczane po kodzie głównym. Na przykład kod „złamanie trzonu kości ramiennej, lewe ramię” to 812.11(L). Podtermin „(L)” wskazuje, że złamanie zlokalizowane jest na lewym ramieniu.

Terminy podrzędne mogą być używane z dowolnym kodem ICD-9-CM, ale najczęściej są używane z kodami urazów, chorób i zabiegów chirurgicznych. Na przykład kod „oparzenie twarzy i szyi” to 944.20, a podtermin „(twarz i szyja)” dostarcza dodatkowych szczegółów na temat lokalizacji oparzenia.

Podterminy są również używane do określenia rodzaju wykonanej procedury. Na przykład kod „wycięcie wyrostka robaczkowego” to 47,0, a podtermin „(laparoskopowy)” oznacza, że ​​zabieg przeprowadzono przy użyciu laparoskopu.

Terminy podrzędne stanowią ważną część kodowania ICD-9-CM i mogą pomóc w zapewnieniu, że kody dokładnie odzwierciedlają stan pacjenta lub procedurę.