Co to jest porażenie skośne górne?

Porażenie skośne górne (SOP) to zaburzenie mięśni zewnątrzgałkowych, w którym zajęty jest mięsień skośny górny odpowiedzialny za ruchy gałek ocznych, takie jak skręcenie (rotacja do wewnątrz) i zagłębienie (ruch w dół) oka. Jest to rodzaj porażenia nerwu okoruchowego, ponieważ mięsień skośny górny jest unerwiony przez gałąź górną nerwu okoruchowego.

SOP powoduje częściowe lub całkowite upośledzenie funkcji mięśnia, co prowadzi do zaburzenia prawidłowego ustawienia i ruchu chorego oka. Zwykle powoduje to objawy, takie jak podwójne widzenie (podwójne widzenie), nieprawidłowe ustawienie oka (zez) z dotkniętym okiem dryfującym w górę i na zewnątrz (hipertropia i egzotropia) oraz trudności w ocenie odległości.

Porażenie skośne górne można podzielić na kilka typów w zależności od przyczyny:

1. Wrodzone: Występuje od urodzenia, zwykle na skutek nieprawidłowości rozwojowych.

2. Nabyte: Występuje w późniejszym okresie życia i jest spowodowana różnymi czynnikami, takimi jak uraz, stan zapalny, zaburzenia naczyniowe, infekcje, nowotwory lub uszkodzenie nerwów.

3. Paralityk: Całkowita utrata funkcji mięśnia skośnego górnego.

4. Niedowładny: Częściowe osłabienie lub niepełne porażenie.

5. Mechaniczne: Wynikające z problemów mechanicznych, takich jak zrosty lub blizny w oczodole, które ograniczają ruch mięśnia skośnego górnego.

Leczenie porażenia skośnego górnego zależy od ciężkości i przyczyny. Początkowe leczenie często obejmuje środki zachowawcze, takie jak okulary korekcyjne z pryzmatem, ćwiczenia oczu lub terapię wzroku w celu poprawy wyrównania oczu i złagodzenia objawów. W cięższych lub uporczywych przypadkach konieczna może być interwencja chirurgiczna w celu skorygowania braku równowagi mięśniowej i przywrócenia prawidłowego ruchu oczu.

Terminowe i dokładne rozpoznanie porażenia skośnego górnego ma kluczowe znaczenie dla zapewnienia odpowiedniego leczenia oraz poprawy wzroku i jakości życia danej osoby. Ocena przeprowadzona przez specjalistę okulistę, zazwyczaj okulistę lub neurookulistę, jest niezbędna do postawienia właściwej diagnozy i ustalenia najskuteczniejszego sposobu leczenia.