Czym jest Meduza w mitologii greckiej?

W mitologii greckiej Meduza to potwór, Gorgona , jedna z trzech potwornych sióstr znanych jako Gorgony. Według Hezjoda i Ajschylosa była jedną z trzech potwornych Gorgon, zrodzonych z Forkisa i Ceto; późniejsze mity czynią ją córką boga morza, Forkisa i gorgony. Gorgony żyły na najbardziej wysuniętym na zachód krańcu świata, blisko krawędzi nocy – w krainie otaczającej córki Nocy Hespereides.

Według większości legend Meduza była pierwotnie piękną dziewczyną, którą Posejdon uwiódł w świątyni Ateny. Za karę Atena zamieniła Meduzę i jej dwie siostry Gorgony w potworne i brzydkie stworzenia, ponieważ wcześniej posiadały wielką urodę. Mówi się również, że samo jej spojrzenie pod wpływem klątwy Ateny przemieniło wszystkie żyjące istoty w kamień, a jej głowa pozostała potężnym talizmanem. Inne mitologie mówią, że tylko jedna z sióstr, Steno, mogła tego dokonać, więc Meduza mogła pierwotnie nie mieć tej wyjątkowej cechy. Perseusz zabił Meduzę, używając lustrzanej tarczy, aby uniknąć patrzenia bezpośrednio na nią, i odciął jej głowę, gdy spała. Mit głosi, że użył skrzydlatych sandałów podarowanych mu przez Hermesa, aby uciec przed jej ścigającymi siostrami. Inne legendy mówią, że po prostu ich prześcignął. Mówi się, że Posejdon wziął krople krwi wylewające się z jej martwego ciała i umieścił je na koralowcach i roślinach morskich, co nadało im kolor