Kiedy pacjent mówi, że jest uczulony na miejscowy środek znieczulający, co?

1. Określ charakter alergii.

Ważne jest, aby najpierw wyjaśnić, czy pacjent jest rzeczywiście uczulony na miejscowy środek znieczulający lub czy doświadczył działania niepożądanego, takiego jak ból lub obrzęk, które błędnie zinterpretował jako alergię. Zapytaj pacjenta o konkretne objawy, których doświadczył, kiedy wystąpiły i czy kiedykolwiek miał podobną reakcję na inne leki.

2. Jeśli pacjent jest rzeczywiście uczulony na miejscowy środek znieczulający, należy zidentyfikować konkretny środek, na który jest uczulony.

Istnieje wiele różnych rodzajów środków znieczulających miejscowo, dlatego ważne jest, aby zidentyfikować ten konkretny, na który pacjent jest uczulony. Pomoże to mieć pewność, że w przyszłości nie otrzymają oni ponownie tego samego agenta. Typowe środki znieczulające miejscowo obejmują lidokainę, bupiwakainę i tetrakainę.

3. Udokumentuj alergię w dokumentacji medycznej pacjenta.

Istotne jest udokumentowanie w dokumentacji medycznej alergii pacjenta na środek znieczulający miejscowo. Dzięki temu wszyscy pracownicy służby zdrowia zajmujący się pacjentem w przyszłości będą świadomi alergii i będą mogli podjąć odpowiednie środki ostrożności.

4. Omów z pacjentem alternatywne opcje znieczulenia miejscowego.

Jeśli pacjent jest uczulony na konkretny środek znieczulający miejscowo, dostępne mogą być inne opcje. Pracownik służby zdrowia może omówić te opcje z pacjentem i pomóc mu wybrać bezpieczną dla niego alternatywę.

5. Przekaż pacjentowi informację o jego alergii.

Ważne jest, aby przekazać pacjentowi informacje na temat alergii, m.in. czego unikać i co robić w przypadku wystąpienia objawów. Należy także zalecić pacjentowi noszenie bransoletki lub naszyjnika ostrzegającego przed alergią, aby można było go łatwo zidentyfikować w sytuacji awaryjnej.