Jak to możliwe, że czujesz słońce, gdy jest tak daleko?

Słońce rzeczywiście znajduje się bardzo daleko, w odległości około 150 milionów kilometrów od Ziemi. Jest to jednak także niezwykle duży i potężny obiekt, emitujący ogromne ilości energii w postaci promieniowania elektromagnetycznego, które obejmuje światło widzialne, promieniowanie ultrafioletowe (UV), promieniowanie podczerwone (IR) i inne rodzaje fal elektromagnetycznych.

To promieniowanie elektromagnetyczne przemieszcza się w przestrzeni w postaci fotonów, które są maleńkimi pakietami energii. Fotony te mogą oddziaływać z obiektami na Ziemi, takimi jak skóra i oczy, przenosząc ich energię i powodując ich nagrzewanie lub reagowanie w inny sposób. Kiedy fotony słoneczne docierają do skóry, są pochłaniane przez atomy i cząsteczki w skórze, powodując ich szybsze wibrowanie. Te zwiększone wibracje generują ciepło, które odczuwasz jako ciepło.

Ilość ciepła odczuwanego przez słońce zależy od kilku czynników, w tym od intensywności promieniowania słonecznego, odległości od słońca, pory dnia, warunków pogodowych i obecności przeszkód między tobą a słońcem. Kiedy słońce znajduje się bezpośrednio nad głową (tj. w południe), znajduje się najbliżej Ziemi, a jego promienie są bardziej skoncentrowane, dzięki czemu jest cieplej. W miarę upływu dnia i zbliżania się słońca do horyzontu kąt, pod którym jego promienie uderzają w Ziemię, staje się coraz bardziej ukośny, a energia rozprzestrzenia się na większym obszarze, co powoduje mniej intensywne ciepło. Chmury, cząstki pyłu i inne warunki atmosferyczne mogą również blokować lub rozpraszać promieniowanie słoneczne, zmniejszając ilość ciepła docierającego do Ziemi.

Ogólnie rzecz biorąc, niesamowita moc słońca i ciągły strumień emitowanych przez nie fotonów pozwalają odczuć jego ciepło na ogromnych dystansach, mimo że jest oddalone o miliony mil.