Co sprawiło, że ludzie myśleli, że krwawienie jest skutecznym sposobem leczenia chorób?
Upuszczanie krwi było powszechną praktyką w medycynie przez wieki i opierało się na przekonaniu, że przyczyną choroby jest brak równowagi czterech humorów:krwi, flegmy, żółtej i czarnej żółci. Zgodnie z tą teorią nadmiar krwi może prowadzić do różnych problemów zdrowotnych, w tym gorączki, stanu zapalnego i bólu. Uważano, że usunięcie krwi z organizmu może skorygować brak równowagi i wyleczyć chorobę.
Praktyka upuszczania krwi sięga starożytnej Grecji i Egiptu i była szeroko praktykowana w Europie aż do XIX wieku. Często stosowano go w leczeniu różnych schorzeń, w tym bólów głowy, gorączki, a nawet chorób psychicznych. W niektórych przypadkach upuszczanie krwi stosowano nawet jako środek zapobiegawczy, mający na celu utrzymanie dobrego zdrowia i zapobieganie chorobom.
Do upuszczania krwi stosowano wiele różnych metod, w tym wcięcie, pijawki i bańki. Najpopularniejszą metodą była wensekcja, która polegała na przecięciu żyły w ramieniu lub nodze i umożliwieniu wypływu krwi. Do pobierania krwi używano także pijawek, które nakładano na skórę i pozwolono im wysysać krew, aż do ich pełnego napełnienia. Bańki polegały na umieszczaniu na skórze podgrzanych baniek, co powodowało wytworzenie podciśnienia, które wyciągało krew na powierzchnię.
Choć niegdyś upuszczanie krwi było powszechną praktyką, obecnie uznaje się, że jest nieskuteczne i szkodliwe. W rzeczywistości upuszczanie krwi może w rzeczywistości pogorszyć niektóre schorzenia i prowadzić do poważnych powikłań, takich jak anemia, infekcja, a nawet śmierć. Obecnie upuszczanie krwi stosuje się tylko w bardzo rzadkich przypadkach, na przykład gdy dana osoba ma za dużo żelaza we krwi.
