Co się stanie, gdy czerwone krwinki zostaną umieszczone w zwykłej soli fizjologicznej?
1. Hipoosmolalność: Zwykła sól fizjologiczna ma osmolalność około 300 miliosmoli na litr (mOsm/l). Jeśli czerwone krwinki zostaną umieszczone w normalnej soli fizjologicznej, stężenie substancji rozpuszczonych na zewnątrz komórek zostanie zrównoważone ze stężeniem wewnątrz komórek, tworząc środowisko izotoniczne. W tym przypadku ruch netto wody przez błonę komórkową jest minimalny. Komórki zachowują swój normalny rozmiar i kształt, zachowując swoją integralność.
2. Różnice w osmolalności: Jeśli czerwone krwinki zostaną wystawione na działanie normalnej soli fizjologicznej o wyższej lub niższej osmolalności w porównaniu z wewnętrznym środowiskiem komórek, następuje ruch wody w wyniku osmozy:
- Hiperosmolalność (na zewnątrz> wewnątrz): W roztworze hipertonicznym (osmolalność na zewnątrz komórek jest wyższa niż wewnątrz) czerwone krwinki tracą wodę w wyniku osmozy. Woda przemieszcza się z wnętrza komórek do otaczającej soli fizjologicznej, aby zrównoważyć stężenia. Proces ten powoduje, że czerwone krwinki kurczą się i tworzą karbowanie, wyglądające jak małe, nieregularne, kolczaste komórki.
- Hiposmolalność (wewnątrz> na zewnątrz): I odwrotnie, jeśli czerwone krwinki zostaną umieszczone w roztworze hipotonicznym (osmolalność na zewnątrz komórek jest niższa niż wewnątrz), woda przedostanie się do komórek w wyniku osmozy. Komórki pęcznieją i rozszerzają się w miarę wchłaniania wody. Gdy komórki osiągną maksymalną pojemność, ich błona może pęknąć, co prowadzi do hemolizy – pękania i rozpadu czerwonych krwinek.
Należy zauważyć, że szybkość i zakres ruchu wody oraz wynikające z tego zmiany w kształcie czerwonych krwinek zależą od konkretnego stężenia i warunków roztworu soli.
