Jaka jest kluczowa cząsteczka związana z zewnętrznymi powierzchniami zagregowanych płytek krwi i zaangażowana w wewnętrzne mechanizmy zewnętrzne krzepnięcia krwi?

Główną cząsteczką związaną z zewnętrznymi powierzchniami zagregowanych płytek krwi i zaangażowaną w wewnętrzne i zewnętrzne mechanizmy krzepnięcia krwi jest fibrynogen .

Fibrynogen jest dużą, złożoną glikoproteiną syntetyzowaną w wątrobie. Składa się z dwóch identycznych łańcuchów polipeptydowych, z których każdy ma masę cząsteczkową około 340 000. Fibrynogen zwykle występuje w osoczu w stężeniu około 2-4 mg/ml.

Kiedy naczynia krwionośne są uszkodzone, płytki krwi przylegają do uszkodzonego śródbłonka i agregują, tworząc czop płytkowy. Fibrynogen wiąże się z zagregowanymi płytkami krwi i pod wpływem trombiny przekształca się w fibrynę. Fibryna jest nierozpuszczalnym białkiem tworzącym siatkę pasm, która wychwytuje czerwone krwinki i osocze, tworząc skrzep krwi.

Fibrynogen bierze udział zarówno w wewnętrznych, jak i zewnętrznych mechanizmach krzepnięcia krwi. Na szlaku wewnętrznym fibrynogen przekształca się w fibrynę pod wpływem trombiny, która jest wytwarzana w wyniku aktywacji czynnika XII (czynnika Hagemana). Na szlaku zewnętrznym fibrynogen przekształca się w fibrynę pod wpływem trombiny, która jest wytwarzana w wyniku aktywacji czynnika VII (czynnika tkankowego).

Fibrynogen jest niezbędnym składnikiem procesu krzepnięcia krwi. Bez fibrynogenu skrzepy krwi nie mogłyby się tworzyć, a krwawienie występowałoby w sposób niekontrolowany.