Co decyduje o tym, czy w neuronie zostanie wyzwolony potencjał czynnościowy?

Czy neuron będzie miał wyzwolony potencjał czynnościowy jest określana przez algebraiczne sumowanie indywidualne potencjały postsynaptyczne (PSP). Kiedy net EPSP (pobudzający potencjał postsynaptyczny) przekracza próg , neuron wygeneruje potencjał czynnościowy.

Potencjały czynnościowe to zdarzenia typu „wszystko albo nic”, co oznacza, że ​​albo występują (powyżej progu), albo nie (poniżej progu). Próg to specyficzny potencjał błonowy, który musi zostać osiągnięty, aby potencjał czynnościowy został wyzwolony.

Każdy neuron ma inny próg, który jest określony przez wiele czynników, w tym typ neuronu, liczbę otrzymanych synaps i siłę tych synaps.

Kiedy neuron otrzymuje EPSP, potencjał błonowy staje się bardziej dodatni. Jeśli EPSP jest wystarczająco silny, podniesie potencjał błonowy do wartości progowej, powodując wyzwolenie potencjału czynnościowego.

I odwrotnie, gdy neuron otrzymuje hamujący potencjał postsynaptyczny (IPSP), potencjał błonowy staje się bardziej ujemny. Zmniejsza to prawdopodobieństwo, że neuron osiągnie próg i wygeneruje potencjał czynnościowy.

Ogólny efekt wszystkich PSP otrzymywanych przez neuron jest określany przez EPSP netto. Jeśli EPSP netto jest dodatni, istnieje większe prawdopodobieństwo, że neuron wyzwoli potencjał czynnościowy. Jeśli EPSP netto jest ujemny, prawdopodobieństwo wyzwolenia potencjału czynnościowego przez neuron jest mniejsze.

Proces integracji PSP i określenia, czy uruchomić potencjał czynnościowy, nazywa się „integracją .”