Czy można zastosować stent na lewej tętnicy wieńcowej?

Stentowanie lewej tętnicy głównej jest procedurą złożoną i ryzykowną, zwykle zarezerwowaną dla pacjentów z ciężką i niestabilną dławicą piersiową lub po zawale serca wymagających natychmiastowej rewaskularyzacji.

Wiąże się z większym ryzykiem powikłań, takich jak zawał serca, udar mózgu i śmierć, niż stentowanie innych tętnic w sercu ze względu na krytyczne położenie lewej tętnicy głównej i złożoność zabiegu. Ze względu na to ryzyko stentowanie lewej tętnicy głównej jest na ogół rozważane tylko wtedy, gdy inne opcje leczenia, takie jak operacja bajpasów, nie są odpowiednie.

Ponadto rodzaj stentu stosowanego do lewej tętnicy głównej ma kluczowe znaczenie, a stenty uwalniające lek (DES) są zwykle preferowane w porównaniu ze stentami z gołego metalu (BMS) ze względu na mniejsze ryzyko restenozy (zwężenia tętnicy). DES są pokryte lekiem, który pomaga zapobiegać wzrostowi tkanki w stencie i zmniejszać ryzyko ponownego zablokowania.

Biorąc pod uwagę złożoność i potencjalne ryzyko, decyzja o stentowaniu lewej tętnicy głównej powinna zostać dokładnie przemyślana przez doświadczony zespół kardiologiczny i dokładnie omówiona z pacjentem, aby przed przystąpieniem do zabiegu rozważyć korzyści i ryzyko.