Dlaczego pacjenci ze stentami wieńcowymi muszą przyjmować leki?
Środki przeciwpłytkowe: Leki te pomagają zapobiegać tworzeniu się skrzepów krwi na stencie, co może prowadzić do stanu zwanego zakrzepicą w stencie – poważnego powikłania charakteryzującego się zablokowaniem przepływu krwi przez stent. Dwa najczęściej przepisywane leki przeciwpłytkowe to aspiryna i inhibitor P2Y12, taki jak klopidogrel, prasugrel lub tikagrelor. Aspirynę przyjmuje się zwykle przez czas nieokreślony, natomiast inhibitor P2Y12 jest zwykle przepisywany na ograniczony czas, zwykle od 6 do 12 miesięcy, w zależności od rodzaju stosowanego leku i indywidualnych czynników ryzyka pacjenta.
Antykoagulanty: W niektórych przypadkach, zwłaszcza jeśli stent został umieszczony w zablokowanej tętnicy wieńcowej zaopatrującej duży obszar mięśnia sercowego lub u pacjentów z pewnymi chorobami podstawowymi, można również przepisać leki przeciwzakrzepowe. Leki przeciwzakrzepowe, takie jak warfaryna, heparyna lub bezpośrednie doustne leki przeciwzakrzepowe (DOAC), takie jak rywaroksaban, apiksaban lub edoksaban, pomagają zmniejszyć zdolność krwi do krzepnięcia i jeszcze bardziej zmniejszyć ryzyko powikłań.
Beta-blokery: Leki te pomagają spowolnić tętno i obniżyć ciśnienie krwi, zmniejszając zapotrzebowanie serca na tlen i odciążając serce. Beta-blokery powszechnie stosowane po umieszczeniu stentu obejmują metoprolol, bisoprolol, atenolol i nebiwolol.
Inhibitory ACE (inhibitory enzymu konwertującego angiotensynę) lub ARB (blokery receptora angiotensyny): Leki te są powszechnie stosowane w celu obniżenia ciśnienia krwi i poprawy przepływu krwi poprzez rozluźnienie naczyń krwionośnych. Inhibitory ACE i ARB pomagają zmniejszyć obciążenie serca i mogą zapobiegać dalszym uszkodzeniom ścian naczyń krwionośnych.
Statyny: Leki te są niezbędne w obniżaniu poziomu cholesterolu i zapobieganiu tworzeniu się płytki nazębnej w tętnicach. Statyny, takie jak symwastatyna, atorwastatyna, rosuwastatyna i prawastatyna, mogą znacznie zmniejszyć ryzyko przyszłych problemów z sercem.
Azotany: Leki te, takie jak nitrogliceryna, rozszerzają naczynia krwionośne i poprawiają przepływ krwi do serca. Chociaż nie są one powszechnie stosowane długoterminowo po umieszczeniu stentu, niektórzy pacjenci mogą uznać je za korzystne w leczeniu takich objawów, jak ból w klatce piersiowej lub dławica piersiowa.
Blokery kanału wapniowego: Ta klasa leków może rozluźniać naczynia krwionośne, poprawiać przepływ krwi do serca i kontrolować ciśnienie krwi. Leki takie jak amlodypina, nifedypina i diltiazem można stosować w połączeniu z innymi lekami.
Należy pamiętać, że schematy leczenia mogą się różnić w zależności od podstawowych schorzeń pacjenta, rodzaju wykonanego zabiegu stentu i indywidualnej reakcji na leki. Konkretne leki, dawki i czas trwania leczenia są zazwyczaj przepisywane i ściśle monitorowane przez pracownika służby zdrowia, zwykle kardiologa, który dostosuje plan leczenia w celu optymalizacji wyników leczenia pacjenta i zapewnienia jego długoterminowego dobrego samopoczucia.
