Czym różni się przewodzeniowy ubytek słuchu od ubytku czucia?

Przewodzeniowy ubytek słuchu i odbiorczy ubytek słuchu to dwa główne typy ubytku słuchu, mające różne przyczyny i cechy. Oto czym się różnią:

Przewodzeniowy ubytek słuchu:

1. Przyczyna :Przewodzeniowy ubytek słuchu występuje, gdy fale dźwiękowe nie są skutecznie przenoszone z ucha zewnętrznego do ucha wewnętrznego. Może to być spowodowane problemami w uchu zewnętrznym (np. zatkaniu woskowiny, ciałach obcych, zapaleniu ucha zewnętrznego) lub uchu środkowym (np. zapaleniu ucha środkowego, perforacji błony bębenkowej, nieprawidłowościach w łańcuchu kosteczek słuchowych).

2. Transmisja dźwięku :W przewodzeniowym ubytku słuchu fale dźwiękowe są częściowo lub całkowicie blokowane przed dotarciem do ucha wewnętrznego, co powoduje zmniejszenie ogólnej głośności dźwięków.

3. Rozumienie mowy :Przewodzeniowy ubytek słuchu zazwyczaj nie wpływa znacząco na klarowność i zrozumiałość mowy. Osoby mogą mieć trudności ze słyszeniem słabych dźwięków, ale zazwyczaj rozumieją mowę w cichym otoczeniu.

4. Test Rinne’a :Test Rinnego służy do różnicowania przewodzeniowego i odbiorczego ubytku słuchu. W przewodzeniowym ubytku słuchu przewodzenie powietrzne (za pomocą wibrującego kamertonu trzymanego blisko ucha) jest lepsze niż przewodnictwo kostne (umieszczenie wibrującego kamertonu na kości wyrostka sutkowatego za uchem).

5. Test Webera :Test Webera to kolejny przydatny test. Po umieszczeniu wibrującego kamertonu na czole osoby z przewodzeniowym ubytkiem słuchu odbierają dźwięk jako głośniejszy lub równy w obu uszach.

Zmysłowo-nerwowy ubytek słuchu:

1. Przyczyna :Zmysłowo-nerwowy ubytek słuchu wynika z uszkodzenia struktur ucha wewnętrznego, w tym ślimaka, komórek rzęsatych i nerwu słuchowego. Może wynikać z czynników genetycznych, starzenia się (starczości starczej), narażenia na hałas, niektórych leków, infekcji, chorób autoimmunologicznych i innych podstawowych schorzeń.

2. Percepcja dźwięku :W przypadku odbiorczego ubytku słuchu wpływa to na ucho wewnętrzne i ścieżki nerwowe, co utrudnia prawidłowy odbiór i przekazywanie sygnałów dźwiękowych do mózgu. U poszczególnych osób może wystąpić zmniejszona percepcja głośności i trudności w rozumieniu mowy, zwłaszcza w hałaśliwym otoczeniu.

3. Rozumienie mowy :Zmysłowo-nerwowy ubytek słuchu często wpływa na klarowność mowy, utrudniając zrozumienie mowy konwersacyjnej, nawet przy normalnej głośności.

4. Test Rinne’a :W odbiorczym ubytku słuchu przewodnictwo kostne jest zwykle lepsze niż przewodnictwo powietrzne w teście Rinne’a.

5. Test Webera :U osób z odbiorczym ubytkiem słuchu podczas testu Webera może wystąpić lateralizacja dźwięku do ucha lepiej słyszącego.

Przewodzeniowy ubytek słuchu często można leczyć farmakologicznie lub chirurgicznie, natomiast odbiorczy ubytek słuchu jest zazwyczaj trwały i do skutecznego leczenia może wymagać stosowania urządzeń wspomagających, takich jak aparaty słuchowe lub implanty ślimakowe.