Trwałość wzroku, jak to się ma do filmu?
Trwałość widzenia to złudzenie optyczne występujące, gdy seria nieruchomych obrazów wyświetlanych w krótkich odstępach czasu wydaje się być ciągłym, ruchomym obrazem. Zjawisko to po raz pierwszy opisał belgijski fizyk Joseph Plateau w 1832 roku.
Trwałość wzroku jest podstawą wszystkich ruchomych obrazów, w tym filmów i wideo. Kiedy projektor filmowy wyświetla na ekranie serię nieruchomych obrazów z szybkością 24 klatek na sekundę, obrazy wydają się zlewać ze sobą i tworzyć iluzję ciągłego ruchu.
Tę samą zasadę stosuje się w przypadku wideo, gdzie seria nieruchomych obrazów jest wyświetlana na ekranie z szybkością 30 lub 60 klatek na sekundę. Im większa liczba klatek na sekundę, tym płynniejszy będzie ruch.
Trwałość wzroku jest również odpowiedzialna za efekt koła wozu, w którym szprychy koła wozu wydają się poruszać do tyłu, podczas gdy koło w rzeczywistości obraca się do przodu. Złudzenie to pojawia się, ponieważ mózg przez krótką chwilę zachowuje obraz szprych w ich poprzednim położeniu, nawet po przesunięciu koła.
Trwałość wzroku to fascynujące zjawisko, które wykorzystano do stworzenia najbardziej niesamowitych i wciągających doświadczeń w historii ludzkości. Od początków filmu po najnowsze osiągnięcia rzeczywistości wirtualnej trwałość wzroku odgrywała kluczową rolę w ożywianiu obrazów.
Oto kilka dodatkowych faktów na temat utrzymywania się wzroku:
* Ludzkie oko może dostrzec obrazy wyświetlane przez zaledwie 1/25 sekundy.
* Krytyczna częstotliwość fuzji (CFF) to minimalna liczba klatek na sekundę, przy której seria nieruchomych obrazów wygląda na ciągłą. Wartość CFF różni się w zależności od osoby, ale zazwyczaj wynosi około 24 klatek na sekundę.
* Trwałość wzroku można wykorzystać do stworzenia różnorodnych iluzji optycznych, takich jak efekt koła wozu i efekt ruchu.
* Trwałość wzroku jest podstawową zasadą wszystkich ruchomych obrazów, w tym filmów, wideo i animacji.
