Jak rozpoznać, że ktoś jest hipochondrykiem?
Zaabsorbowanie zdrowiem:Hipochondrycy często nadmiernie troszczą się o swoje zdrowie. Mogą czytać o chorobach, stale sprawdzać swoje ciało pod kątem objawów i nabrać przekonania, że mają poważną chorobę, nawet jeśli nie ma na to dowodów.
Częste wizyty u lekarza:Hipochondrycy mogą często odwiedzać swojego lekarza lub pracownika służby zdrowia. Mogą wielokrotnie szukać porady lekarskiej, badań i zapewnień o swoim zdrowiu, często skacząc od jednego lekarza do drugiego.
Błędna interpretacja objawów:Hipochondrycy mają tendencję do błędnej interpretacji normalnych odczuć cielesnych lub typowych objawów jako oznak poważnego stanu chorobowego. Mogą nasilać drobne objawy i zakładać, że wskazują na chorobę podstawową.
Strach przed poważnymi chorobami:Hipochondrycy często odczuwają silny strach przed konkretnymi poważnymi chorobami, takimi jak rak, problemy z sercem lub rzadkie choroby. Mogą stale badać te schorzenia i utwierdzać się w przekonaniu, że je mają.
Niska tolerancja na niepewność:Hipochondrycy mogą mieć trudności z tolerowaniem niepewności dotyczącej ich zdrowia. Mogą stale szukać u lekarzy, przyjaciół lub rodziny zapewnień o braku poważnych problemów zdrowotnych.
Lęk i depresja:Hipochondrycy mogą odczuwać lęk i depresję z powodu problemów zdrowotnych. Ciągłe zamartwianie się chorobą i strach przed poważnymi schorzeniami mogą znacząco wpłynąć na ich samopoczucie psychiczne i emocjonalne.
Stres i upośledzenie:Hipochondria może prowadzić do znacznego niepokoju i upośledzenia w różnych aspektach życia, w tym w pracy, związkach i aktywności społecznej. Ciągłe zaabsorbowanie problemami zdrowotnymi i medycznymi może zakłócać ich zdolność do skutecznego funkcjonowania w tych obszarach.
Należy zauważyć, że same te wskaźniki niekoniecznie potwierdzają, że dana osoba cierpi na hipochondrię. Aby dokładnie zdiagnozować hipochondrię, pracownik służby zdrowia powinien ocenić osoby wykazujące takie zachowania.
