Jaka była najczęstsza choroba w czasach Tudorów?
* Dżuma dymienicza Dżuma, znana również jako „czarna śmierć”, była wyniszczającą pandemią, która przetoczyła się przez Europę w XIV wieku i nadal powracała w mniejszych epidemiach przez cały okres Tudorów. Jej przyczyną była bakteria Yersinia pestis przenoszona przez pchły żywiące się szczurami. Objawy obejmowały gorączkę, dreszcze, obrzęk węzłów chłonnych (dymieniki) i często śmierć.* Ospa :Wysoce zaraźliwa choroba wirusowa, ospa, charakteryzowała się wysypką pokrywającą całe ciało. Często kończyło się to śmiercią, zwłaszcza u dzieci, a u tych, którzy przeżyli, często pozostawały trwałe blizny.
* Odra :Kolejna powszechna choroba wirusowa, odra powoduje gorączkę, kaszel, katar i czerwoną wysypkę. Często towarzyszyły mu powikłania w postaci zapalenia płuc i mózgu.
* Szkarlatyna :Infekcja bakteryjna wywołana przez bakterię Streptococcus pyogenes, szkarlatyna spowodowała wysypkę, gorączkę, ból gardła i czerwony „truskawkowy” język. U dzieci często kończyło się to śmiercią.
* Tyfus :Infekcja bakteryjna przenoszona przez wszy i tyfus powodowała gorączkę, dreszcze, ból głowy i wysypkę. Często kończyło się to śmiercią, szczególnie w warunkach wojennych.
* Czerwonka :Infekcja bakteryjna jelit, czerwonka spowodowała ciężką biegunkę, ból brzucha i odwodnienie. Często kończyło się to śmiercią, zwłaszcza u dzieci.
* Trąd :Przewlekła infekcja bakteryjna, trąd spowodował zmiany skórne, uszkodzenia nerwów i deformacje. Często wiązało się to z napiętnowaniem społecznym i izolacją.
* Gruźlica :Infekcja bakteryjna płuc, gruźlica spowodowała kaszel, gorączkę, utratę wagi i zmęczenie. Często kończyło się to śmiercią, szczególnie jeśli nie było leczone.
