Jaka jest przewaga heterozygotyczna osób mających cechę anemii sierpowatokrwinkowej na obszarach, gdzie malaria jest główną przyczyną śmierci?
Malaria to infekcja pasożytnicza przenoszona przez ukąszenie zakażonej samicy komara Anopheles. Pasożyt Plasmodium falciparum przedostaje się do krwioobiegu i infekuje czerwone krwinki. U osób z cechą sierpowatokrwinkową nieprawidłowy kształt czerwonych krwinek utrudnia pasożytowi malarii inwazję i rozmnażanie się w nich. W rezultacie osoby z cechą sierpowatokrwinkową są mniej narażone na ciężką malarię i mają większe szanse na przeżycie.
Heterozygotyczna przewaga cechy sierpowatokrwinkowej jest szczególnie wyraźna na obszarach, gdzie malaria jest bardzo rozpowszechniona i gdzie szczep pasożyta malarii jest szczególnie zjadliwy. Na tych obszarach ryzyko śmierci z powodu malarii u osób z cechą sierpowatokrwinkową może być znacznie zmniejszone w porównaniu z osobami, które nie są nosicielami tej cechy.
Heterozygotyczna przewaga cechy sierpowatokrwinkowej jest przykładem tego, jak dobór naturalny może oddziaływać na populację. W tym przypadku presją selekcyjną jest obecność śmiertelnej choroby, malarii. Osoby noszące cechę anemii sierpowatokrwinkowej mają większe szanse na przeżycie i rozmnażanie się w tym środowisku, w wyniku czego częstość występowania genu sierpowatokrwinkowego wzrasta w populacji w miarę upływu czasu.
