Co bierze udział w programowaniu limfocytów T?

Programowanie limfocytów T jest złożonym procesem obejmującym kilka kluczowych etapów:

1. Wytwarzanie prekursorów komórek T:

Rozwój komórek T rozpoczyna się w szpiku kostnym wraz z wytwarzaniem hematopoetycznych komórek macierzystych (HSC). Te HSC różnicują się we wspólne progenitory limfoidalne (CLP), a następnie we wczesne progenitory komórek T (ETP). ETP migrują do grasicy, gdzie kontynuowany jest rozwój limfocytów T.

2. Wybór pozytywny i negatywny:

W grasicy komórki T przechodzą proces zwany selekcją pozytywną i negatywną. Podczas selekcji pozytywnej limfocyty T wykazujące ekspresję receptorów komórek T (TCR) z wystarczającym powinowactwem do cząsteczek własnego MHC mogą przeżyć i dojrzewać. Limfocyty T, które nie wchodzą w interakcję z cząsteczkami własnego MHC, ulegają śmierci komórkowej.

Selekcja negatywna eliminuje limfocyty T, które silnie reagują na własne antygeny, zapobiegając autoimmunizacji. Dzieje się tak, gdy rozwijające się limfocyty T napotykają własne antygeny prezentowane przez komórki nabłonka rdzeniastego grasicy (mTEC) i komórki nabłonka grasicy korowej (cTEC). Limfocyty T, które zbyt mocno wiążą się z własnymi antygenami, są usuwane, aby zapewnić samotolerancję.

3. Dojrzewanie funkcjonalne:

Gdy limfocyty T przejdą selekcję pozytywną i negatywną, przechodzą dojrzewanie funkcjonalne. Proces ten obejmuje nabycie funkcji efektorowych, takich jak wytwarzanie cytokin, cytotoksyczność i zdolność do proliferacji w odpowiedzi na określone antygeny.

4. Aktywacja komórek T:

Dojrzałe limfocyty T krążą po całym organizmie i ulegają aktywacji po napotkaniu specyficznego antygenu prezentowanego przez komórki prezentujące antygen (APC). Aktywacja obejmuje rozpoznanie antygenu przez TCR ​​i wiązanie cząsteczek kostymulujących, takich jak CD28 i B7, odpowiednio na limfocytach T i APC.

5. Funkcja efektora i tworzenie pamięci:

Aktywowane komórki T różnicują się w efektorowe komórki T, które mogą eliminować zakażone komórki lub wytwarzać cytokiny regulujące odpowiedź immunologiczną. Niektóre komórki T rozwijają się również w komórki T pamięci, które zapewniają długoterminową odporność na określone patogeny.

Programowanie limfocytów T jest kluczowym procesem dla rozwoju funkcjonalnego i samotolerancyjnego układu odpornościowego. Zapewnia, że ​​komórki T mogą skutecznie reagować na obce antygeny, jednocześnie zapobiegając atakowaniu własnych tkanek. Rozregulowanie programowania limfocytów T może prowadzić do niedoborów odporności lub chorób autoimmunologicznych.