W jaki sposób paciorkowce oszukują układ odpornościowy?
Mimikra molekularna: Streptococcus wytwarza białka i antygeny, które bardzo przypominają tkanki ludzkie. To podobieństwo pozwala bakteriom na kamuflaż, co utrudnia komórkom odpornościowym rozróżnienie między sobą a obcym. Naśladując ludzkie białka, Streptococcus może uniknąć rozpoznania i zniszczenia przez układ odpornościowy.
Tworzenie biofilmu: Streptococcus może tworzyć ochronne społeczności komórek, zwane biofilmami, które chronią je przed atakiem immunologicznym. Te biofilmy działają jak fizyczne bariery ograniczające dostęp komórek odpornościowych i przeciwciał do bakterii. W biofilmach komórki Streptococcus są bardziej odporne i lepiej przeciwstawiają się obronie immunologicznej.
Wydzielanie czynników zjadliwości: Streptococcus wydziela różne czynniki zjadliwości, które bezpośrednio zakłócają funkcjonowanie układu odpornościowego. Czynniki te obejmują enzymy, toksyny i superantygeny, które zakłócają normalne funkcjonowanie komórek odpornościowych. Na przykład niektóre enzymy paciorkowcowe mogą rozkładać przeciwciała i uzupełniać białka, osłabiając zdolność żywiciela do eliminacji bakterii.
Superantygeny: Superantygeny paciorkowców to silne toksyny, które mogą aktywować dużą część limfocytów T, prowadząc do nadmiernej i niekontrolowanej odpowiedzi immunologicznej. Superantygeny wiążą się zarówno z limfocytami T, jak i komórkami prezentującymi antygen (APC) poza normalnym procesem rozpoznawania antygenu, powodując rozległą aktywację limfocytów T i uwalnianie cytokin. Ta rozregulowana odpowiedź immunologiczna może przyczyniać się do ciężkich i ogólnoustrojowych infekcji.
Hamowanie fagocytozy: Streptococcus może wytwarzać substancje zakłócające fagocytozę – proces, w którym komórki odpornościowe, takie jak neutrofile i makrofagi, pochłaniają i niszczą obce cząstki. Hamując fagocytozę, Streptococcus może uniknąć wykrycia i zniszczenia przez układ odpornościowy.
Reakcje przeciwzapalne: Streptococcus może manipulować odpowiedzią immunologiczną gospodarza poprzez promowanie stanu przeciwzapalnego. Bakterie uwalniają czynniki hamujące produkcję cytokin prozapalnych, które normalnie aktywują i kierują komórki odpornościowe do miejsca zakażenia. Tłumiąc odpowiedź zapalną, Streptococcus może zmniejszyć nadzór immunologiczny i ułatwić jego rozprzestrzenianie się w żywicielu.
Te strategie unikania odporności pozwalają Streptococcus na ustanowienie i utrzymanie infekcji u żywiciela, powodując szereg chorób, w tym zapalenie migdałków, zapalenie gardła, szkarlatynę i bardziej inwazyjne infekcje, takie jak paciorkowcowy zespół wstrząsu toksycznego (STSS). Zrozumienie mechanizmów stosowanych przez Streptococcus w celu oszukania układu odpornościowego ma kluczowe znaczenie dla opracowania skutecznych strategii zapobiegania i leczenia infekcji paciorkowcami.
