Jak działają nerki konia?
Fizjologia nerek koni
Nerki końskie odpowiadają za utrzymanie równowagi wodno-elektrolitowej w organizmie, a także za filtrowanie produktów przemiany materii z krwi. Nerki znajdują się w przestrzeni zaotrzewnowej, tuż pod ostatnim żebrem. Każda nerka ma mniej więcej wielkość ludzkiej pięści i waży około 1,5–2 funtów.
Nerki składają się z milionów maleńkich jednostek filtrujących zwanych nefronami. Każdy nefron składa się z ciałka nerkowego i kanalika nerkowego. W ciałku nerkowym filtrowana jest krew, a w kanalikach nerkowych filtrat jest ponownie wchłaniany i zagęszczany w moczu.
Filtracja nerek
Filtracja nerkowa to proces, w wyniku którego krew jest filtrowana w celu wytworzenia moczu. Występuje w ciałku nerkowym, które składa się z kłębuszka i torebki Bowmana.
Kłębuszek to sieć małych naczyń krwionośnych zlokalizowana wewnątrz torebki Bowmana. Torebka Bowmana to struktura w kształcie miseczki otaczająca kłębuszek.
Gdy krew przepływa przez kłębuszki, woda i substancje rozpuszczone są wypychane z krwi do torebki Bowmana. Proces ten nazywa się ultrafiltracją.
Filtrat powstający w kapsułce Bowmana zawiera wodę, elektrolity, glukozę, aminokwasy i inne substancje rozpuszczone.
Resorpcja kanalikowa nerkowa
Wchłanianie zwrotne w kanalikach nerkowych to proces, podczas którego nerki odzyskują wodę i substancje rozpuszczone z filtratu i zwracają je do krwi. Występuje w kanalikach nerkowych.
Kanaliki nerkowe to długie, skręcone rurki prowadzące od torebki Bowmana do przewodów zbiorczych.
Gdy filtrat przepływa przez kanaliki nerkowe, woda i substancje rozpuszczone są ponownie wchłaniane do krwi. Ilość ponownie wchłoniętej wody i substancji rozpuszczonych jest regulowana przez hormony, takie jak hormon antydiuretyczny (ADH) i aldosteron.
Wydzielanie kanalików nerkowych
Wydzielanie kanalikowe to proces, podczas którego nerki aktywnie transportują substancje rozpuszczone z krwi do filtratu. Występuje w kanalikach nerkowych.
Niektóre substancje rozpuszczone wydzielane do filtratu obejmują jony wodoru (H+), jony potasu (K+) i kreatyninę.
Wydzielanie kanalików nerkowych pomaga w utrzymaniu równowagi kwasowo-zasadowej i elektrolitowej organizmu.
Stężenie moczu
Ostatnim etapem produkcji moczu jest jego zagęszczenie. Zagęszczenie moczu następuje w kanalikach zbiorczych.
Kanały zbiorcze to długie, proste rurki prowadzące z kanalików nerkowych do miedniczki nerkowej.
Gdy filtrat przepływa przez kanały zbiorcze, woda jest ponownie wchłaniana do krwi, a filtrat staje się bardziej stężony.
Ilość ponownie wchłoniętej wody jest regulowana przez ADH. ADH powoduje, że kanaliki zbiorcze stają się bardziej przepuszczalne dla wody, co pozwala na ponowne wchłonięcie większej ilości wody do krwi.
Końcowym produktem wytwarzania moczu jest mocz. Mocz jest klarowną, żółtą cieczą składającą się z wody, elektrolitów i innych substancji rozpuszczonych. Mocz gromadzi się w pęcherzu i jest okresowo wydalany z organizmu podczas oddawania moczu.
