Dlaczego istnieje zwiększone ryzyko toksyczności w późniejszych stadiach niewydolności nerek?
1. Obniżony GFR: Współczynnik filtracji kłębuszkowej (GFR) to szybkość, z jaką nerki filtrują produkty przemiany materii z krwi. Wraz ze spadkiem GFR nerki mają mniejszą zdolność eliminowania toksyn z organizmu, co prowadzi do gromadzenia się tych substancji we krwi.
2. Zmienione wiązanie białek: Wiele leków wiąże się z białkami we krwi, co uniemożliwia ich filtrowanie przez nerki. W przypadku niewydolności nerek poziom tych białek może się zmniejszyć, co umożliwia przefiltrowanie większej liczby leków i może prowadzić do toksyczności.
3. Zmiany w metabolizmie leków: Nerki odgrywają rolę w metabolizmie niektórych leków. W przypadku niewydolności nerek metabolizm tych leków może być zaburzony, co może prowadzić do zwiększenia ich stężenia we krwi i zwiększonego ryzyka toksyczności.
4. Zmieniona wielkość dystrybucji: Objętość dystrybucji leku to ilość płynu ustrojowego, w którym lek jest dystrybuowany. W niewydolności nerek objętość dystrybucji może się zwiększyć w wyniku zatrzymania płynów, co prowadzi do zmniejszenia stężenia leku i potencjalnego zmniejszenia jego skuteczności.
5. Zwiększona wrażliwość na leki: Niektóre leki mogą wykazywać zwiększoną toksyczność u pacjentów z niewydolnością nerek ze względu na zmiany w sposobie reakcji organizmu na lek. Na przykład niektóre antybiotyki mogą częściej powodować uszkodzenie nerek u pacjentów z niewydolnością nerek.
W wyniku tych czynników u pacjentów z późniejszymi stadiami niewydolności nerek występuje zwiększone ryzyko toksyczności leków. Dlatego ważne jest, aby pracownicy służby zdrowia dokładnie rozważyli wybór leków i dawek u tych pacjentów, aby zminimalizować ryzyko wystąpienia działań niepożądanych.
