Czy nietolerancja laktozy jest adaptacją do czynników środowiskowych?

Nie, nietolerancji laktozy nie uważa się powszechnie za przystosowanie się do czynników środowiskowych. Dokładniej opisuje się go jako naturalnie występujący stan fizjologiczny, który wynika ze zmniejszenia lub braku enzymu laktazy w jelicie cienkim. Laktaza jest odpowiedzialna za rozkład laktozy, głównego cukru występującego w mleku i produktach mlecznych, na cukry składowe, glukozę i galaktozę, które następnie mogą zostać wchłonięte do krwioobiegu.

Kiedy osoby z nietolerancją laktozy spożywają pokarmy zawierające laktozę, niestrawiona laktoza przechodzi do jelita grubego, gdzie jest fermentowana przez bakterie, powodując objawy takie jak ból brzucha, wzdęcia, gazy i biegunka.

Częstość występowania nietolerancji laktozy jest różna w różnych populacjach i grupach etnicznych. Występuje częściej w niektórych regionach świata, takich jak Afryka, Azja i części Europy Południowej, gdzie w przeszłości zależność od hodowli bydła mlecznego i spożycia mleka była mniejsza. W tych regionach produkcja laktazy mogła z czasem stopniowo spadać, w miarę dostosowywania się populacji do diety opartej głównie na innych źródłach żywności. Jednak za rozwój nietolerancji laktozy odpowiedzialne są przede wszystkim czynniki genetyczne, a nie środowiskowe.