Czy osoba cierpiąca na chorobę Taya-Sachsa może prowadzić zdrowe życie?
Od wczesnego dzieciństwa osoby dotknięte chorobą Tay-Sachsa wykazują opóźnienia w rozwoju i stopniową utratę wcześniej nabytych umiejętności. W miarę postępu choroby powoduje osłabienie mięśni, problemy ze wzrokiem, drgawki, niepełnosprawność intelektualną, a ostatecznie całkowity paraliż. Pacjenci zazwyczaj wymagają całodobowej intensywnej opieki, a ich średnia długość życia wynosi kilka lat, zwykle nie przekracza pięciu lat.
Chociaż postęp medycyny może zapewnić opiekę wspomagającą w celu opanowania objawów i poprawy jakości życia, obecnie nie ma lekarstwa ani skutecznego leczenia choroby Tay-Sachsa. Trwają badania nad potencjalnymi terapiami, w tym terapią genową i substytucją enzymów, lecz pozostają one eksperymentalne i znajdują się na wczesnym etapie rozwoju.
Obecnie profilaktyka poprzez poradnictwo genetyczne, badania przesiewowe i badania prenatalne stanowi najlepszą opcję ograniczenia częstości występowania choroby Tay-Sachsa i pomocy parom w podejmowaniu świadomych wyborów reprodukcyjnych.