Jak określić na podstawie rezonansu magnetycznego, jak duże jest wysychanie krążka międzykręgowego na poziomie L5-S1?
Natężenie sygnału: Wysuszone dyski często charakteryzują się niską intensywnością sygnału na obrazach MR ważonych T2. Normalny jasny sygnał dobrze nawodnionego dysku maleje, gdy krążek traci wodę.
Wysokość dysku: Wysuszony krążek ma zazwyczaj zmniejszoną wysokość w porównaniu z sąsiednimi krążkami lub w porównaniu z oczekiwanymi normalnymi wartościami wysokości dla tego konkretnego poziomu.
Wybrzuszenie lub wysunięcie dysku: W niektórych przypadkach wysuszony krążek może wybrzuszać się lub wystawać z powodu utraty wysokości krążka i integralności strukturalnej. Występ może uderzać w pobliskie korzenie nerwowe lub powodować zwężenie kanału kręgowego.
Rozdarcie pierścienia włóknistego (zewnętrzna warstwa dysku): Na wyschniętych krążkach mogą znajdować się ślady rozdarć lub pęknięć pierścienia włóknistego. Te łzy mogą spowodować przepuklinę lub wybrzuszenie miękkiego materiału wewnętrznego dysku (jądra miażdżystego).
Zmiany modyfikacyjne: Zmiany modyczne to nieprawidłowości w szpiku kostnym widoczne w badaniu MRI w kręgach sąsiadujących ze zdegenerowanym dyskiem. Zmiany te mogą wskazywać na przewlekły stan zapalny i reakcję na proces zwyrodnieniowy dysku.
Zwyrodnienie stawów twarzowych: Zmiany zwyrodnieniowe w stawach międzykręgowych (małe stawy między kręgami) często mogą towarzyszyć wysychaniu krążka międzykręgowego L5-S1. Zmiany te mogą obejmować osteofity (ostrogi kostne), zwężenie szpary stawowej i stwardnienie (zwiększona gęstość kości).
Radiolodzy oceniają te wyniki łącznie podczas interpretacji obrazów MRI w celu określenia ciężkości i stopnia wysuszenia krążka międzykręgowego na poziomie L5-S1. Ilościowe pomiary wysokości krążka i zmian intensywności sygnału można również wykorzystać do obiektywnej oceny wysychania krążka.
