Leczenie łuszczycy:jak się jej pozbyć

Leczenie miejscowe:

1. Kortykosteroidy: Te kremy, maści lub płyny zmniejszają stany zapalne i łagodzą swędzenie i łuszczenie się. Kortykosteroidy mogą być łagodne, umiarkowane lub o dużej sile, a przepisana moc zależy od ciężkości łuszczycy.

2. Analogi witaminy D: Te syntetyczne formy witaminy D pomagają spowolnić wzrost komórek skóry. Przykłady obejmują kalcypotrien (Dovonex) i tacalcitol (Curatoderm).

3. Retinoidy: Te miejscowe leki na bazie witaminy A mogą pomóc w zmniejszeniu łuszczenia się i stanu zapalnego. Tazaroten (Tazorac) i beksaroten (Targretin) są powszechnymi retinoidami w leczeniu łuszczycy.

4. Inhibitory kalcyneuryny: Leki te (takie jak takrolimus i pimekrolimus) hamują aktywność układu odpornościowego i mogą być odpowiednie do stosowania w wrażliwych obszarach, takich jak twarz i narządy płciowe.

5. Kwas salicylowy: Ten środek keratolityczny pomaga pozbyć się łusek i można go znaleźć w wielu dostępnych bez recepty lekach na łuszczycę.

6. Smoła węglowa: Pochodzące z węgla preparaty smoły węglowej mogą spowalniać wzrost komórek skóry i zmniejszać łuszczenie się. W leczeniu łuszczycy skóry głowy powszechnie stosuje się szampony i maści na bazie smoły.

7. Anthralin: Składnik ten pomaga spowolnić wzrost komórek skóry i zmniejszyć łuszczenie się. Anthralin jest zwykle przepisywany na przewlekłą łuszczycę plackowatą i wymaga ostrożnego stosowania, aby uniknąć podrażnienia skóry.

Leki doustne i do wstrzykiwań:

1. Metotreksat: Lek immunosupresyjny spowalniający wzrost komórek skóry. Metotreksat jest powszechnie stosowany w leczeniu łuszczycy o nasileniu umiarkowanym do ciężkiego i wymaga regularnych badań krwi w celu monitorowania potencjalnych skutków ubocznych.

2. Cyklosporyna: Kolejny lek immunosupresyjny, który może pomóc zmniejszyć stan zapalny i spowolnić wzrost komórek skóry. Cyklosporynę stosuje się zwykle w leczeniu krótkotrwałym ze względu na możliwość wystąpienia poważnych działań niepożądanych.

3. Acytretyna: Lek z retinoidami stosowany w leczeniu łuszczycy o nasileniu umiarkowanym do ciężkiego. Acytretyna może powodować wady wrodzone i nie powinna być stosowana przez kobiety w wieku rozrodczym bez skutecznej antykoncepcji.

4. Apremilast (Otezla): Lek doustny, którego celem jest specyficzna cząsteczka układu odpornościowego w celu zmniejszenia stanu zapalnego. Apremilast jest na ogół dobrze tolerowany, ale może powodować działania niepożądane ze strony przewodu pokarmowego.

5. Biologia: Te leki do wstrzykiwań działają na określone białka zaangażowane w proces zapalny łuszczycy. Przykłady obejmują adalimumab (Humira), etanercept (Enbrel), infliksymab (Remicade) i ustekinumab (Stelara).

Terapia światłem (fototerapia):

1. Fototerapia ultrafioletem B (UVB): Wiąże się to z wystawieniem skóry na działanie światła UVB, które może spowolnić wzrost komórek skóry i zmniejszyć stan zapalny. Terapia wąskopasmowa UVB (NB-UVB) jest powszechną formą fototerapii.

2. Terapia psoralenem i ultrafioletem A (PUVA): Łączy w sobie psoralen, lek powodujący większą wrażliwość skóry na światło UV, z ekspozycją na światło UVA. W przypadku ciężkiej łuszczycy często stosuje się terapię PUVA.

Modyfikacje stylu życia:

1. Unikaj wyzwalaczy: Zidentyfikuj i unikaj czynników wyzwalających, które mogą pogorszyć łuszczycę, takich jak stres, niektóre leki, alkohol i niektóre pokarmy dla niektórych osób.

2. Regularnie nawilżaj: Utrzymuj dobrze nawilżoną skórę, aby zapobiec wysuszeniu i złagodzić swędzenie.

3. Regularnie ćwicz: Aktywność fizyczna może poprawić ogólny stan zdrowia i zmniejszyć stres, potencjalnie korzystnie wpływając na objawy łuszczycy.

4. Zarządzaj stresem: Stres może wywołać zaostrzenia łuszczycy. Ćwicz techniki relaksacyjne, takie jak medytacja, głębokie oddychanie lub joga, aby pomóc radzić sobie ze stresem.

5. Zdrowa dieta: Stosuj dobrze zbilansowaną dietę, bogatą w owoce, warzywa i produkty pełnoziarniste. Pokarmy bogate w kwasy tłuszczowe omega-3 (np. ryby, orzechy włoskie, siemię lniane) mogą mieć działanie przeciwzapalne.

Niezbędna jest współpraca z dermatologiem w celu opracowania spersonalizowanego planu leczenia w oparciu o ciężkość i rodzaj łuszczycy. Zalecenia dotyczące leczenia mogą zmieniać się z biegiem czasu, a ciągłe monitorowanie ma kluczowe znaczenie dla skutecznego leczenia stanu i minimalizowania zaostrzeń.