Co oznacza noga w terminologii medycznej?

Termin „noga” w terminologii medycznej odnosi się do budowy anatomicznej pomiędzy biodrem a stopą. Dzieli się na dwa główne segmenty:udo i nogę, zwaną również golenią. Oto bardziej szczegółowy podział:

1. Udo (kość udowa):

- Udo lub kość udowa to górny segment nogi, który tworzy staw biodrowy w górnej części i staw kolanowy w dolnej części.

- Składa się z jednej długiej kości zwanej kością udową, która jest najsilniejszą i najdłuższą kością w organizmie człowieka.

- Udo zawiera ważne mięśnie, takie jak mięsień czworogłowy i ścięgna podkolanowe, które ułatwiają ruch.

- Główny dopływ krwi do uda pochodzi z tętnicy udowej, natomiast nerw kulszowy zapewnia funkcje czuciowe i motoryczne.

2. Noga (Crus):

- Noga lub podudzie rozciąga się od kolana do kostki i składa się z dwóch kości:piszczeli (kości piszczelowej) i kości strzałkowej.

- Piszczel jest większą i mocniejszą z dwóch kości i przenosi większość ciężaru ciała.

- Kość strzałkowa znajduje się wzdłuż kości piszczelowej i zapewnia stabilność i wsparcie nodze.

- Do mięśni nóg zalicza się mięsień brzuchaty łydki i płaszczkowaty (mięśnie łydek), które umożliwiają chodzenie i bieganie.

- Dopływ krwi do nogi odbywa się z tętnicy podkolanowej i jej odgałęzień, natomiast nerwy piszczelowe i strzałkowe kontrolują funkcje czuciowe i motoryczne.

Terminu „noga” można używać w kontekście różnych schorzeń, procedur i ocen. Na przykład ból nóg, złamania, zespół ciasnoty, zakrzepica żył głębokich (DVT) i rozbieżność w długości nóg to niektóre częste problemy medyczne związane z nogą.

Ponadto lekarze używają terminów kierunkowych do opisania określonych obszarów nogi. Na przykład przedni (przód), tylny (tył), przyśrodkowy (strona wewnętrzna), boczny (strona zewnętrzna), proksymalny (w kierunku ciała) i dalszy (od ciała) są często używane do dokładnego lokalizowania struktur lub wskazywania ruchów .

Należy zauważyć, że noga stanowi złożoną strukturę anatomiczną, a to wyjaśnienie zapewnia podstawowy przegląd jej elementów. W celu uzyskania bardziej szczegółowych i konkretnych informacji zawsze zaleca się skonsultowanie się z pracownikiem służby zdrowia lub skorzystanie ze specjalistycznych zasobów medycznych.