Jak Edward Jenner odkrył szczepionkę?
W XVIII wieku Edward Jenner, lekarz w Anglii, zauważył, że dojarki często mają gładką skórę pomimo narażenia na ospę krowią – łagodną chorobę powodującą rany na dłoniach. Dokonał obserwacji, że dojarki zakażone ospą krowią były odporne na ospę prawdziwą, wyniszczającą chorobę o wysokiej śmiertelności.
Jego eksperyment:
Jenner wysunął hipotezę, że narażenie na ospę krowią może zapewnić odporność na ospę. Aby to sprawdzić, przeprowadził w 1796 roku słynny eksperyment. Celowo zaraził ospą krowią 8-letniego chłopca imieniem James Phipps, wykonując płytkie nacięcie na ramieniu chłopca i wprowadzając materiał ospy krowiej ze zmiany dojarki.
Wynik:
Po wystąpieniu łagodnych objawów ospy krowiej James Phipps wyzdrowiał i pozostał zdrowy. Dwa miesiące później Jenner celowo naraził Phippsa na ospę, ale u chłopca choroba nie rozwinęła się. Jenner powtórzył eksperyment z innymi osobami i konsekwentnie stwierdzał, że wcześniejsze zakażenie ospą krowią chroniło osoby przed ospą prawdziwą.
Odkrycie:
Odkrycie to doprowadziło do opracowania koncepcji szczepienia, które polega na wprowadzeniu do organizmu człowieka osłabionej lub inaktywowanej formy patogenu w celu pobudzenia układu odpornościowego organizmu i zapewnienia ochrony przed przyszłą infekcją. Przełomowa praca Jennera położyła podwaliny pod naukę o immunologii i stanowiła znaczący punkt zwrotny w walce z chorobami zakaźnymi.
