Czy wirusy grypy mają wysoki wskaźnik mutacji?
Wirusy grypy są wirusami RNA, a RNA jest bardziej podatne na mutacje niż DNA. Wysoki współczynnik mutacji wirusów grypy wynika przede wszystkim z podatnej na błędy natury enzymu polimerazy RNA odpowiedzialnej za replikację genomu wirusa. Enzymowi temu brakuje możliwości korekty, co skutkuje dużą częstotliwością błędów wprowadzanych podczas replikacji genomu.
Genom wirusa składa się z ośmiu jednoniciowych segmentów RNA, które kodują 11 białek niezbędnych do replikacji wirusa i jego patogeniczności. Mutacje w tych segmentach mogą wpływać na różne cechy wirusa, w tym na antygenowość, zjadliwość i zakres żywicieli. Mutacje antygenowe, szczególnie w białkach hemaglutyniny (HA) i neuraminidazy (NA), mają szczególne znaczenie, ponieważ mogą prowadzić do znaczących zmian w zdolności wirusa do wiązania się z komórkami gospodarza i zakażania ich, wpływając na jego zdolność do przenoszenia i potencjalne wywoływanie chorób.
Na szybką ewolucję genetyczną wirusów grypy wpływa również ich segmentowany genom. Reasortacja materiału genetycznego pomiędzy różnymi szczepami wirusa grypy może skutkować pojawieniem się nowych i potencjalnie bardziej zjadliwych szczepów. Tę genetyczną reasortację ułatwia koinfekcja komórek gospodarza wieloma szczepami wirusa grypy. Kiedy to nastąpi, segmenty RNA różnych wirusów można łączyć, tworząc nowe kombinacje genów i białek, co prowadzi do powstania nowych szczepów wirusowych o potencjalnie zmienionych właściwościach.
Wysoki współczynnik mutacji wirusów grypy i ich zdolność do reasortacji genetycznej przyczyniają się do ciągłego pojawiania się nowych szczepów, co wymaga regularnej aktualizacji szczepionek przeciw grypie i stanowi ciągłe wyzwanie dla wysiłków w zakresie zdrowia publicznego mających na celu zapobieganie i kontrolowanie ognisk grypy.
