Jak doszło do dżumy?

Dżumę dymieniczą wywołuje bakteria *Yersinia pestis*. Na człowieka przenoszona jest w wyniku ukąszenia zarażonej pchły. Pchły przenoszące bakterię dżumy zwykle występują na gryzoniach, takich jak szczury. Kiedy szczur umiera na dżumę, żyjące na nim pchły szukają nowego żywiciela, którym mogliby się pożywić. Jeśli ugryzą człowieka, mogą przenieść na niego bakterię dżumy.

Dżuma dymienicza charakteryzuje się powstawaniem dymieni, czyli powiększonych węzłów chłonnych. Dymienie zwykle znajdują się pod pachami, w pachwinie lub na szyi. Inne objawy dżumy obejmują gorączkę, dreszcze i osłabienie. Jeśli bakteria dżumy przedostanie się do krwioobiegu, może wywołać dżumę posocznicową, która jest bardzo poważną postacią choroby. Dżuma septyczna może prowadzić do niewydolności narządów i śmierci.

Dżuma była odpowiedzialna za kilka pandemii w historii. Najbardziej znaną z tych pandemii była czarna śmierć, która w XIV wieku zabiła około 75–200 milionów ludzi. Dżuma dymienicza nadal stanowi zagrożenie, ale obecnie występuje rzadko dzięki rozwojowi antybiotyków.