Jaki wpływ miała dżuma na ofiary?

Skutki dżumy u ofiar były przerażające i powszechne, powodując ogromne cierpienie i śmierć w czasie jej występowania.

Oto typowe skutki i objawy doświadczane przez osoby zakażone dżumą dymieniczą:

1. Obrzęk węzłów chłonnych (dymieniki): Bakteria odpowiedzialna za dżumę, Yersina pestis, powoduje bolesny obrzęk i zapalenie węzłów chłonnych, tworząc duże i delikatne „dymiki”. Te dymki mogą pojawić się w różnych częściach ciała, najczęściej pod pachami, szyją lub pachwiną.

2. Gorączka i dreszcze :Infekcja doprowadziła do wysokiej gorączki, której często towarzyszą dreszcze.

3. Bóle głowy, nudności i wymioty: Intensywnej gorączce często towarzyszyły silne bóle głowy, nudności i wymioty, przyczyniając się do ogólnego dyskomfortu zakażonej osoby.

4. Sepsa i niewydolność wielonarządowa: W niektórych przypadkach infekcja przedostała się do krwioobiegu, powodując sepsę. Kiedy do tego doszło, u ofiary mogła wystąpić niewydolność wielonarządowa, prowadząca do szybkiego pogorszenia stanu zdrowia i zwiększonego ryzyka śmierci.

5. Przebarwienia skóry: Innym wyraźnym objawem był rozwój przebarwień skóry, zazwyczaj ciemnofioletowych lub czarnych plam, zwanych „plamami zarazy”. Plamy te wynikały z martwicy tkanek wywołanej przez bakterie i często były uważane za oznakę zaawansowanej infekcji i wysokiego ryzyka śmiertelności.

6. Objawy oddechowe :W niektórych przypadkach dżuma zaatakowała płuca (tzw. dżuma płucna), powodując poważne objawy ze strony układu oddechowego, takie jak kaszel, ból w klatce piersiowej i duszność.

7. Zamęt mentalny: Zakażenie może również prowadzić u niektórych osób do majaczenia i dezorientacji, co zwiększa ogólny niepokój i cierpienie podczas tej wyniszczającej choroby.

Objawy i skutki dżumy dymieniczej różniły się stopniem nasilenia, a przebieg choroby był szybki i często prowadził do śmierci w ciągu kilku dni od zakażenia. Ze względu na ograniczoną wiedzę medyczną i dostępne w tamtych czasach metody leczenia dżuma była bardzo śmiertelna, powodując miliony zgonów podczas pandemii, takich jak czarna śmierć w średniowieczu.