Dlaczego woda cofa się do kapilary?

Na ruch wody z powrotem do kapilary wpływa głównie proces znany jako reabsorpcja. Wchłanianie zwrotne to selektywny proces, podczas którego niezbędne substancje, takie jak woda, glukoza, aminokwasy i jony, są odzyskiwane z filtratu utworzonego w ciałku nerkowym i zawracane do krwioobiegu. Następujące mechanizmy przyczyniają się do ponownego wchłaniania wody z powrotem do kapilary:

- Osmoza:Osmoza to ruch rozpuszczalnika (wody) z obszaru o niższym stężeniu substancji rozpuszczonej do obszaru o wyższym stężeniu substancji rozpuszczonej przez półprzepuszczalną membranę. Włośniczki okołokanałowe otaczające kanaliki nerkowe charakteryzują się wyższym stężeniem substancji rozpuszczonych w porównaniu z przesączem wewnątrz kanalików. Dlatego woda przemieszcza się z kanalików na drodze osmozy do naczyń włosowatych, zgodnie z gradientem stężenia substancji rozpuszczonej.

- Aktywny transport sodu:Aktywny transport jonów sodu z filtratu do kapilar okołokanalikowych tworzy gradient osmotyczny, który ułatwia resorpcję wody. Pompa sodowo-potasowa (Na ⁺ /K ⁺ ATPaza) zlokalizowana po podstawno-bocznej stronie (odwróconej od światła) komórek kanalików bliższych aktywnie pompuje jony sodu z kanalików do płynu śródmiąższowego i ostatecznie do naczyń włosowatych. Wysokie stężenie sodu w płynie śródmiąższowym powoduje wyciąganie wody z kanalików bliższych na drodze osmozy.

- Ciśnienie hydrostatyczne:Ciśnienie hydrostatyczne, czyli siła wywierana przez słup płynu, również odgrywa rolę w resorpcji wody. W kłębuszkach, gdzie ciśnienie krwi jest stosunkowo wysokie, ciśnienie hydrostatyczne wypycha płyn z naczyń włosowatych kłębuszków do kanalików nerkowych, tworząc filtrat. Gdy filtrat przemieszcza się wzdłuż kanalików, ciśnienie hydrostatyczne maleje, co sprzyja ponownemu wchłanianiu wody z powrotem do naczyń włosowatych.

- Pętla Henlego:Pętla Henlego to wyspecjalizowany obszar kanalików nerkowych biorący udział w ponownym wchłanianiu wody. Ramię zstępujące pętli Henlego jest przepuszczalne dla wody, ale prawie nieprzepuszczalne dla jonów sodu, co umożliwia odprowadzanie wody na drodze osmozy. Kończyna wstępująca jest nieprzepuszczalna dla wody, ale aktywnie transportuje jony sodu z kanalików do płynu śródmiąższowego. Powoduje to powstanie wysokiego ciśnienia osmotycznego w rdzeniu, które wyciąga wodę z przewodu zbiorczego do otaczających naczyń włosowatych.

Połączony efekt osmozy, aktywnego transportu sodu, ciśnienia hydrostatycznego i pętli mechanizmu Henlego zapewnia, że ​​większość wody przefiltrowanej w kłębuszkach jest ponownie wchłaniana z powrotem do naczyń włosowatych, oszczędzając wodę i utrzymując równowagę płynów w organizmie i stężenie elektrolitów.