Jaka jest korelacja kliniczna w przypadku zespołu cieśni nadgarstka?

W przypadku zespołu cieśni nadgarstka zazwyczaj wymagana jest następująca korelacja kliniczna:

- Objawy :

- Lokalizacja i nasilenie bólu (szczególnie w nadgarstku i kciuku)

- Uczucie drętwienia lub mrowienia

- Osłabienie dłoni lub nadgarstka

- Trudności w wykonywaniu drobnych ruchów motorycznych

- Wyniki badania fizykalnego :

- objaw Tinela (uderzenie w nerw pośrodkowy nadgarstka w celu wywołania bólu)

- objaw Phalena (zginanie nadgarstka przez 60 sekund w celu odtworzenia objawów)

- Badanie czucia nerwu pośrodkowego (ocena czucia w kciuku, palcu wskazującym i środkowym)

- Badanie motoryczne nerwu pośrodkowego (拇指外展肌i pierwszego mięśnia międzykostnego grzbietowego)

- Historia medyczna :

- Stany związane z zespołem cieśni nadgarstka (np. cukrzyca, dysfunkcja tarczycy, reumatoidalne zapalenie stawów, otyłość, ciąża)

- Wcześniejszy uraz lub urazy nadgarstka lub ramienia

- Historia zawodowa (powtarzające się ruchy dłoni lub nadgarstków)

- Badania obrazowe :

- Badania przewodnictwa nerwowego (w celu oceny funkcji elektrycznej nerwu pośrodkowego)

- Rezonans magnetyczny (MRI) nadgarstka (w celu oceny nieprawidłowości strukturalnych lub ucisku nerwu pośrodkowego)

- Historia leczenia :

- Środki zachowawcze (np. szynowanie, modyfikacja aktywności, leki przeciwzapalne)

- Wcześniejsze operacje lub zastrzyki

- Oczekiwania i cele pacjenta :

- Zrozumienie diagnozy i rokowania

- Preferencje dotyczące leczenia i pożądane wyniki

Ta korelacja kliniczna pomaga radiologowi w interpretacji wyników badań obrazowych i postawieniu dokładnej diagnozy oraz zaleceń dotyczących leczenia zespołu cieśni nadgarstka.