Jakie są aktywne właściwości lecznicze arniki?

Arnika górska , powszechnie znana jako arnika, stokrotka górska lub zguba wilcza, to roślina kwitnąca z rodziny astrowatych. Pochodzi z górzystych regionów Europy i Syberii. Arnika jest stosowana w medycynie tradycyjnej od wieków ze względu na swoje właściwości przeciwzapalne, przeciwbólowe i gojące rany. Aktywne właściwości lecznicze arniki przypisuje się przede wszystkim obecności różnych związków chemicznych, m.in.:

1. Laktony seskwiterpenowe: Związki te są odpowiedzialne za wiele efektów terapeutycznych arniki. Mają właściwości przeciwzapalne, przeciwbólowe i antybakteryjne. Do głównych laktonów seskwiterpenowych występujących w arnice zalicza się helenalinę, dihydrohelenalinę i arnicynę.

2. Flawonoidy: Związki te znane są ze swoich właściwości przeciwutleniających i przeciwzapalnych. Pomagają chronić komórki przed uszkodzeniem i zmniejszają stany zapalne. Do głównych flawonoidów znajdujących się w arnice należą kwercetyna, luteolina i kemferol.

3. Triterpeny: Związki te mają właściwości przeciwzapalne i gojące rany. Pomagają zmniejszyć obrzęk i wspomagają naprawę tkanek. Do głównych triterpenów występujących w arnice zalicza się arnidiol i faradiol.

4. Olejki eteryczne: Arnika zawiera kilka olejków eterycznych, takich jak tymol, borneol i cyneol. Olejki te mają właściwości antybakteryjne, przeciwzapalne i łagodzące ból.

5. Kumaryny: Związki te znane są ze swoich właściwości przeciwzakrzepowych i przeciwzapalnych. Poprawiają krążenie krwi i zmniejszają obrzęki. Do głównych kumaryn znajdujących się w arnice zalicza się eskuletynę i umbeliferon.

6. Karotenoidy: Związki te są prekursorami witaminy A i mają właściwości przeciwutleniające i przeciwzapalne. Pomagają chronić komórki przed uszkodzeniem i zmniejszają stany zapalne. Główne karotenoidy zawarte w arnice to beta-karoten i luteina.

Arnika zawiera również inne związki, w tym polisacharydy, garbniki i minerały. Substancje te mogą również wpływać na właściwości lecznicze rośliny.

Należy pamiętać, że arniki należy używać wyłącznie do zastosowań zewnętrznych i nie należy jej spożywać. Wewnętrzne zastosowanie arniki może powodować poważne skutki uboczne, w tym nudności, wymioty, biegunkę i drgawki.