Co to jest doksorubicyna?

Doksorubicyna (znana również pod nazwą handlową Adriamycyna ) to antybiotyk antracyklinowy stosowany w chemioterapii, stosowany w leczeniu szerokiego zakresu nowotworów. Jest powszechnie stosowana w leczeniu raka piersi, raka pęcherza moczowego, chłoniaka Hodgkina i chłoniaka nieziarniczego. Stosowanie doksorubicyny jest często ograniczone jej działaniem kardiotoksycznym, które obejmuje niewydolność serca i kardiomiopatię. Skutki te kumulują się, co oznacza, że ​​ryzyko wzrasta z każdą dawką. Inne działania niepożądane obejmują mielosupresję, łysienie, nudności i wymioty.

Doksorubicyna działa poprzez interkalację DNA i hamowanie topoizomerazy II, które są niezbędne do replikacji i transkrypcji DNA.

Zastosowanie kliniczne:

Doksorubicynę powszechnie stosuje się w skojarzeniu z innymi środkami chemioterapeutycznymi w ramach schematu wielolekowego. Niektóre konkretne przykłady jego zastosowania obejmują:

* Rak piersi: Doksorubicynę często stosuje się w skojarzeniu z cyklofosfamidem i fluorouracylem (schemat AC lub FAC) w leczeniu neoadjuwantowym (przed operacją) lub uzupełniającym (po operacji) w przypadku raka piersi miejscowo zaawansowanego lub wysokiego ryzyka. Można go także stosować w skojarzeniu z innymi lekami, takimi jak paklitaksel, docetaksel lub trastuzumab, w leczeniu przerzutowego raka piersi.

* Rak pęcherza: Doksorubicynę powszechnie stosuje się w skojarzeniu z cisplatyną i metotreksatem (schemat CMV) w leczeniu zaawansowanego lub przerzutowego raka pęcherza moczowego.

* Chłoniak Hodgkina: Doksorubicynę często stosuje się w połączeniu z bleomycyną, winblastyną i dakarbazyną (schemat ABVD) w leczeniu chłoniaka Hodgkina.

* Chłoniak nieziarniczy: Doksorubicynę można stosować w skojarzeniu z innymi lekami, takimi jak cyklofosfamid, winkrystyna i prednizon (schemat CHOP) w leczeniu agresywnego chłoniaka nieziarniczego.

Doksorubicynę podaje się dożylnie (IV) przez kilka minut do godzin. Dawka i czas trwania leczenia zależą od konkretnego rodzaju leczonego nowotworu, ogólnego stanu zdrowia pacjenta i innych czynników.