Jakie są dwa sposoby wykonania niestandardowej tymczasowej osłony, w jakich konkretnych obszarach najbardziej krytycznych dla dopasowania podczas przycinania?
Istnieją dwa sposoby wykonania niestandardowego uzupełnienia tymczasowego:
Bezpośrednia produkcja:
- Metoda ta polega na wykonaniu uzupełnienia tymczasowego bezpośrednio w ustach pacjenta przy użyciu materiałów takich jak żywica kompozytowa lub tymczasowy materiał na korony i mosty.
Pośrednie wytwarzanie w laboratorium:
- Metoda ta polega na pobraniu wycisku opracowanych zębów i wykonaniu uzupełnienia tymczasowego w laboratorium dentystycznym.
Podczas przycinania niestandardowego uzupełnienia tymczasowego w celu uzyskania optymalnego dopasowania. najważniejsze obszary, na których należy się skupić, to:
1. Styki bliższe:
- Upewnij się, że styki z sąsiednimi zębami są dokładne i nie są zbyt ciasne ani zbyt luźne.
2. Styki okluzyjne:
- Oszlifowanie uzupełnienia tymczasowego powinno umożliwiać prawidłowy zgryz z przeciwstawnymi zębami, zwłaszcza w zwarciu centralnym i podczas ruchów ekscentrycznych.
3. Adaptacja marginalna:
-Upewnij się, że brzegi uzupełnienia tymczasowego idealnie przylegają do przygotowanych konturów zęba, aby zapobiec wbijaniu się pokarmu lub podrażnieniom dziąseł.
4. Przestrzenie strzelnicze:
- Szczeliny między zębami tymczasowymi i sąsiednimi powinny być odpowiednie, aby umożliwić czyszczenie przestrzeni międzyzębowych.
5. Kontur ogólny :
- Kształt i kontur uzupełnienia tymczasowego powinny naśladować naturalną anatomię zęba, a faktura jego powierzchni powinna przypominać naturalny ząb.
