Jakie są kości obręczy miedniczej?
Obwód miednicy, znany również jako kość biodrowa lub os coxae, to struktura w kształcie pierścienia utworzona przez połączenie trzech kości:
1. Ilium:
- Największa i najwyższa kość obręczy miedniczej.
- Tworzy górną i boczną część miednicy.
- Składa się z następujących części:
- Grzebień biodrowy:Zakrzywiona górna granica kości biodrowej.
- Dół biodrowy:wklęsła wewnętrzna powierzchnia kości biodrowej.
2. Ischium:
- Dolna i tylna kość obręczy miedniczej.
- Tworzy dolną i tylną część miednicy.
- Składa się z następujących części:
- Guz kulszowy:gruby, zaokrąglony wyrostek w miejscu, w którym kość kulszowa łączy się z kością biodrową.
- Kręgosłup kulszowy:Ostry występ umiejscowiony tuż przed guzem kulszowym.
3. Łono:
- Kość przednia i dolna obręczy miedniczej.
- Tworzy przednią i dolną część miednicy.
- Składa się z następujących części:
- Trzon łonowy:Główna część kości łonowej, która łączy się stawowo ze swoim odpowiednikiem po przeciwnej stronie, tworząc spojenie łonowe.
- Guzek łonowy:mały guzek umiejscowiony na bocznym brzegu kości łonowej.
Kość biodrowa, kulszowa i łonowa są połączone mocnymi więzadłami i chrząstką włóknistą w dwóch miejscach:
- Staw krzyżowo-biodrowy:
- Staw utworzony przez połączenie kości biodrowej z kością krzyżową (trójkątna kość tworząca tylną część miednicy).
- Spojenie łonowe:
- Staw utworzony przez połączenie dwóch kości łonowych w linii środkowej.
Stawy te, wraz z powiązanymi więzadłami i mięśniami, zapewniają stabilność i wsparcie obręczy miedniczej, umożliwiając jej unoszenie ciężaru ciała i przenoszenie sił podczas takich czynności, jak chodzenie, bieganie i skakanie.