Jak neuroprzekaźniki stymulujące wpływają na potencjał błonowy błony postsynaptycznej?
Wiązanie z receptorami: Neuroprzekaźniki stymulujące, takie jak glutaminian lub acetylocholina, są uwalniane do szczeliny synaptycznej po przybyciu potencjału czynnościowego na zakończenie presynaptyczne. Te neuroprzekaźniki wiążą się ze specyficznymi receptorami na błonie postsynaptycznej.
Otwarcie kanału jonowego: Wiązanie neuroprzekaźnika z jego receptorem powoduje zmianę konformacyjną w białku receptora, prowadzącą do otwarcia kanałów jonowych. Kanały te są zwykle kanałami kationowymi, umożliwiającymi przepływ dodatnio naładowanych jonów, takich jak sód lub wapń, do neuronu postsynaptycznego.
Depolaryzacja: Napływ jonów dodatnich do neuronu postsynaptycznego prowadzi do depolaryzacji potencjału błonowego. Oznacza to, że wnętrze neuronu staje się mniej negatywne w porównaniu z otoczeniem.
Oceniony potencjał: Depolaryzacja wywołana przez neuroprzekaźniki stymulujące jest stopniowana, co oznacza, że wielkość depolaryzacji zależy od ilości uwolnionego neuroprzekaźnika i liczby aktywowanych receptorów.
Pobudzający potencjał postsynaptyczny (EPSP): Depolaryzację błony postsynaptycznej w odpowiedzi na wiązanie neuroprzekaźników stymulujących określa się mianem pobudzającego potencjału postsynaptycznego (EPSP). EPSP przybliżają potencjał błonowy do potencjału progowego, zwiększając prawdopodobieństwo wygenerowania potencjału czynnościowego.
Należy zauważyć, że działaniu neuroprzekaźników stymulujących przeciwdziałają neuroprzekaźniki hamujące, które powodują hiperpolaryzację (zmniejszenie potencjału błonowego) i zmniejszają prawdopodobieństwo wystąpienia potencjału czynnościowego. Równowaga między bodźcami pobudzającymi i hamującymi określa ogólną aktywność elektryczną neuronu.
