Insulinowa terapia zastępcza jest zawsze stosowana w?

W leczeniu cukrzycy typu 1 zawsze stosuje się insulinową terapię zastępczą (IRT). W tym stanie układ odpornościowy organizmu atakuje i niszczy komórki wysp trzustkowych wytwarzające insulinę, co prowadzi do niezdolności do wytwarzania insuliny. Ponieważ osoby chore na cukrzycę typu 1 nie są w stanie wytwarzać własnej insuliny, IRT jest niezbędna do kontrolowania poziomu cukru we krwi i zapobiegania poważnym powikłaniom, takim jak cukrzycowa kwasica ketonowa (DKA) i długotrwałe uszkodzenie narządów.

W przypadku osób chorych na cukrzycę typu 2 IRT może być konieczna w pewnych okolicznościach, np. gdy zmiany stylu życia i leki doustne nie są już skuteczne w kontrolowaniu poziomu cukru we krwi. W przeciwieństwie do cukrzycy typu 1, w której od początku wymagana jest IRT, cukrzycę typu 2 często początkowo leczy się poprzez modyfikację stylu życia i przyjmowanie leków, które pomagają organizmowi efektywniej wykorzystywać insulinę lub zwiększać wydzielanie insuliny. Jednakże w miarę postępu choroby lub powikłań może okazać się konieczna IRT w celu zapewnienia odpowiedniej kontroli poziomu cukru we krwi.