Co kontroluje szybkość przenoszenia zawartości żołądka do jelita cienkiego?
1. Rozdęcie żołądka: Rozciąganie ściany żołądka powoduje uwalnianie hormonów, takich jak gastryna, która stymuluje wydzielanie żołądkowe i zwiększa napięcie zwieracza odźwiernika. Zapobiega to przedwczesnemu opróżnianiu zawartości żołądka do jelita cienkiego.
2. Zakwaszenie treści żołądkowej: Obecność kwasu solnego w żołądku pomaga rozkładać cząsteczki jedzenia i tworzyć kwaśne środowisko. Kwasowość ta stymuluje uwalnianie gastryny i hamuje uwalnianie cholecystokininy (CCK), hormonu, który sprzyja skurczowi pęcherzyka żółciowego i rozluźnieniu zwieracza odźwiernika.
3. Odruchy nerwowe: Nerw błędny odgrywa kluczową rolę w regulacji szybkości opróżniania żołądka. Kiedy żołądek jest rozdęty lub jego zawartość staje się kwaśna, nerw błędny wysyła sygnały do mózgu, co z kolei stymuluje uwalnianie peptydu hamującego działanie żołądka (GIP). GIP hamuje motorykę żołądka i spowalnia jego opróżnianie.
4. Regulacja hormonalna: Jak wspomniano powyżej, hormon gastryna pobudza wydzielanie soku żołądkowego i zwiększa napięcie zwieracza odźwiernika. CCK, uwalniany w odpowiedzi na obecność tłuszczów i białek w jelicie cienkim, również hamuje opróżnianie żołądka. Sekretyna, kolejny hormon wytwarzany w jelicie cienkim, dodatkowo hamuje opróżnianie żołądka i stymuluje wydzielanie soków trzustkowych.
5. Motylin: Motylina to hormon regulujący cykliczne skurcze żołądka i jelita cienkiego. Wspomaga opróżnianie żołądka poprzez zwiększenie częstotliwości i amplitudy skurczów żołądka.
Czynniki te współdziałają, aby zapewnić zsynchronizowanie przenoszenia zawartości żołądka do jelita cienkiego z procesami trawiennymi zachodzącymi w jelicie cienkim oraz utrzymanie odpowiedniego pH i składu składników odżywczych dla optymalnego wchłaniania.
