Jak kontrolowane jest bicie serca?

Bicie serca jest kontrolowane przez wyspecjalizowaną grupę komórek zwaną węzłem zatokowo-przedsionkowym (węzeł SA). Zlokalizowany w prawym przedsionku węzeł SA jest powszechnie znany jako „naturalny rozrusznik serca”. Generuje impulsy elektryczne, które inicjują każde uderzenie serca, a następnie powodują skurcz przedsionków.

Oto jak kontrolowane jest bicie serca:

1. Węzeł zatokowo-przedsionkowy (węzeł SA):

- Węzeł SA składa się z wyspecjalizowanych komórek, które mają wrodzoną zdolność do spontanicznego generowania impulsów elektrycznych.

- Impulsy te powstają w wyniku przepływu jonów (głównie sodu i potasu) do i z komórek węzła SA, co prowadzi do zmian potencjału elektrycznego na ich błonach.

- Wrodzony rytm wyładowań elektrycznych węzła SA wyznacza podstawową częstotliwość i czas bicia serca.

2. Węzeł przedsionkowo-komorowy (węzeł AV):

- Impulsy elektryczne generowane przez węzeł SA przemieszczają się przez prawy przedsionek i docierają do węzła przedsionkowo-komorowego (węzeł AV), który znajduje się pomiędzy przedsionkami a komorami.

- Węzeł AV nieznacznie opóźnia sygnał elektryczny. To niewielkie opóźnienie umożliwia napełnienie przedsionków krwią, zanim komory się skurczą.

3. Wiązka włókien Jego i Purkinjego:

- Z węzła AV sygnał elektryczny przechodzi wyspecjalizowanymi drogami przewodzącymi:wiązką His, zlokalizowaną na styku przedsionków i komór, oraz włóknami Purkinjego, które rozciągają się przez mięsień komorowy.

- Wiązka włókien Hisa i Purkinjego szybko przekazuje impuls elektryczny, zapewniając skoordynowany skurcz włókien mięśnia komorowego, co prowadzi do skurczu komór i wypompowania krwi z serca.

4. Regulacja przez układ nerwowy:

- Wewnętrzny układ przewodzenia elektrycznego serca podlega wpływowi i jest regulowany przez układ nerwowy.

- Współczulny układ nerwowy przyspiesza tętno i zwiększa siłę skurczu, podczas gdy przywspółczulny układ nerwowy spowalnia tętno i zmniejsza jego siłę skurczu.

- Te autonomiczne sygnały nerwowe modulują częstość akcji serca w zależności od potrzeb organizmu, np. podczas aktywności fizycznej, odpoczynku lub w odpowiedzi na stres.

5. Hormony:

- Niektóre hormony, takie jak adrenalina (epinefryna), również mogą wpływać na częstość akcji serca. Adrenalina zwiększa tętno i siłę skurczu, przygotowując organizm do reakcji „walcz lub uciekaj”.

Podsumowując, wewnętrzny układ przewodzenia elektrycznego serca, składający się z węzła SA, węzła AV, wiązki włókien Hisa i włókien Purkinjego, kontroluje rytm serca i koordynację jego działania pompującego. Na tę aktywność elektryczną wpływa układ nerwowy i hormony, aby dostosować funkcję serca do zmieniających się wymagań organizmu.