Co to są hiponapompowane płuca?

Niedopompowane płuca odnosi się do stanu, w którym płuca są częściowo lub całkowicie zapadnięte, co powoduje zmniejszenie objętości powietrza i upośledzenie funkcji oddechowych. Może to nastąpić z powodu kilku czynników, w tym podstawowych chorób układu oddechowego, nieprawidłowości mechanicznych lub strukturalnych lub czynników zewnętrznych ograniczających ekspansję płuc. Niedopompowane płuca mogą powodować różne objawy ze strony układu oddechowego i wpływać na wymianę tlenową w organizmie.

Przyczyny hipoinflacji płuc

1. Obturacyjne choroby płuc:

- Przewlekła obturacyjna choroba płuc (POChP):Schorzenia takie jak rozedma płuc i przewlekłe zapalenie oskrzeli mogą powodować niedrożność i stan zapalny dróg oddechowych, prowadząc do uwięzienia powietrza i hipoinflacji.

- Astma:Ciężkie ataki astmy mogą powodować skurcz oskrzeli i ograniczenie przepływu powietrza, powodując miejscową hipoinflację.

2. Nieprawidłowości strukturalne:

- Kifoskolioza:Poważne skrzywienie kręgosłupa (kifoskolioza) może ograniczać rozszerzanie klatki piersiowej i ograniczać nadmuchanie płuc.

- Osłabienie przepony:paraliż lub osłabienie mięśnia przepony upośledza jego funkcję kurczliwą, wpływając na ekspansję płuc.

3. Restrykcyjne choroby płuc:

- Zwłóknienie płuc:Śródmiąższowe choroby płuc, takie jak zwłóknienie płuc, powodują bliznowacenie i zgrubienie tkanki płucnej, co skutkuje zmniejszoną podatnością płuc i hipoinflacją.

- Deformacje ściany klatki piersiowej:Stany takie jak klatka piersiowa głęboka lub nieprawidłowości restrykcyjne klatki piersiowej ograniczają ekspansję płuc.

4. Niedodma:

- Całkowite lub częściowe zapadnięcie płuc nazywane jest niedodmą. Może wystąpić na skutek zatykania dróg oddechowych przez czopy śluzowe (niedodma obturacyjna), ucisku przez struktury zewnętrzne lub płyn (niedodma uciskowa) lub braku rozrostu płuc po urodzeniu (niedodma pierwotna).

5. Pooperacyjny:

- Po niektórych operacjach klatki piersiowej, takich jak resekcja płuc, pozostała tkanka płuc może mieć zmniejszoną objętość i wykazywać hipoinflację.

Objawy hipoinflacji płuc

- Duszność (duszność)

- Świszczący oddech

- Kaszel

- Ucisk w klatce piersiowej

- Zmniejszona tolerancja wysiłku

- Zmęczenie

- Sinica (niebieskie zabarwienie skóry spowodowane niskim poziomem tlenu)

Diagnoza:

Hipoinflację płuc można rozpoznać na podstawie:

- Badanie fizykalne:zmniejszone rozszerzanie klatki piersiowej i słabsze szmery oddechowe.

- Badania czynności płuc:Spirometria i pomiary objętości płuc mogą wykazać zmniejszenie objętości płuc.

- Badania obrazowe:prześwietlenia rentgenowskie klatki piersiowej, tomografia komputerowa lub rezonans magnetyczny mogą ujawnić obszary hipoinflacji i leżące u ich podstaw nieprawidłowości w płucach.

Leczenie:

Leczenie hipoinflacji płuc zależy od przyczyny i ma na celu poprawę czynności oddechowej i zmniejszenie objawów. Może obejmować:

- Leki rozszerzające oskrzela i steroidy:w przypadku obturacyjnych chorób płuc, takich jak POChP i astma.

- Rehabilitacja oddechowa:ćwiczenia i techniki poprawiające wydolność oddechową.

- Terapia tlenowa:Dodatkowy tlen w celu zwiększenia poziomu tlenu w krwiobiegu.

- Wentylacja mechaniczna:W ciężkich przypadkach może być konieczne mechaniczne wspomaganie oddychania.

Zapobieganie:

Chociaż nie wszystkim przypadkom można zapobiec, pewne środki mogą pomóc zmniejszyć ryzyko hiponapompowania płuc:

- Prawidłowe leczenie podstawowych chorób układu oddechowego

- Zaprzestanie palenia

- Wczesne wykrywanie i leczenie infekcji dróg oddechowych

- Regularne ćwiczenia w celu utrzymania sprawności układu oddechowego

- Utrzymuj dobrą postawę, aby uniknąć nieprawidłowości kręgosłupa wpływających na rozszerzanie się klatki piersiowej