Bliźniaki poszukiwane poprzez zapłodnienie in vitro?

Chociaż zapłodnienie in vitro może zwiększyć szanse na poczęcie bliźniąt, nie gwarantuje tego. Na prawdopodobieństwo urodzenia bliźniąt po zapłodnieniu in vitro wpływa kilka czynników, w tym liczba zarodków przeniesionych podczas zabiegu, wiek kobiety i stosowanie niektórych leków na płodność.

Podczas cyklu IVF można przenieść wiele zapłodnionych zarodków, aby zwiększyć prawdopodobieństwo pomyślnej implantacji i ciąży. Może to zwiększyć szanse na posiadanie bliźniaków, a nawet wielokrotności wyższego rzędu. Jednakże decyzję o liczbie przenoszonych zarodków podejmuje się ostrożnie, aby zrównoważyć potencjalne korzyści i ryzyko związane z ciążą mnogą, takie jak zwiększone ryzyko powikłań i poród przedwczesny.

Wiek odgrywa również rolę w prawdopodobieństwie posiadania bliźniaków po zapłodnieniu in vitro. Kobiety po trzydziestce i na początku czterdziestki mają naturalnie większe szanse na poczęcie bliźniąt ze względu na podwyższony poziom hormonu folikulotropowego (FSH), co może prowadzić do rozwoju wielu pęcherzyków i komórek jajowych. Efekt ten można dodatkowo wzmocnić w przypadku zapłodnienia in vitro, podczas którego stosuje się leki hormonalne w celu stymulacji produkcji komórek jajowych, co zwiększa szanse na dostępność wielu zarodków do transferu.

Niektóre leki na płodność, takie jak zastrzyki z clomidu lub hormonu folikulotropowego (FSH), mogą również zwiększyć szansę na urodzenie bliźniąt poprzez stymulację rozwoju i uwalniania wielu komórek jajowych. Leki te są powszechnie stosowane w leczeniu indukcji owulacji i można je stosować w połączeniu z zapłodnieniem in vitro.

Należy pamiętać, że decyzja o poczęciu bliźniąt poprzez zapłodnienie in vitro jest złożona i powinna zostać podjęta po konsultacji ze specjalistą ds. płodności. Przed przystąpieniem do cyklu zapłodnienia in vitro z zamiarem posiadania bliźniąt należy wziąć pod uwagę takie czynniki, jak zdrowie matki, potencjalne ryzyko związane z ciążą mnogą oraz preferencje i cele pary.