Co by się stało, gdyby mięsień został całkowicie pozbawiony ATP?
1. Utrata skurczu mięśni:
ATP jest głównym źródłem energii potrzebnej do skurczu mięśni. Bez ATP głowa miozyny nie może wiązać się z aktyną i nie może nastąpić tworzenie mostków krzyżowych niezbędnych do skurczu mięśni. Oznacza to, że mięsień nie byłby w stanie wytworzyć siły i zostałby sparaliżowany.
2. Gromadzenie odpadów:
Podczas skurczu mięśni ATP rozkłada się na ADP i nieorganiczny fosforan (Pi). Kiedy ATP się wyczerpie, ADP i Pi będą gromadzić się w tkance mięśniowej. Nagromadzenie tych produktów przemiany materii może zakłócać funkcjonowanie mięśni i przyczyniać się do ich zmęczenia.
3. Rozkład glikogenu mięśniowego:
W przypadku braku ATP mięsień przestawiłby się na alternatywne źródła energii, aby utrzymać pewien poziom skurczu. Glikogen mięśniowy, będący formą magazynowania glukozy, zostałby rozłożony w wyniku beztlenowej glikolizy w celu wytworzenia ATP. Jednakże tempo produkcji ATP w procesie glikolizy jest wolniejsze i mniej wydajne niż produkcja ATP w wyniku fosforylacji oksydacyjnej (która wymaga tlenu).
4. Produkcja kwasu mlekowego:
Glikoliza beztlenowa jako produkt uboczny wytwarza kwas mlekowy. Ponieważ mięśnie nadal rozkładają glikogen bez wystarczającej ilości tlenu, w tkance mięśniowej gromadzi się kwas mlekowy. Nagromadzenie kwasu mlekowego może powodować bolesność mięśni, zmęczenie i ostatecznie prowadzić do uczucia pieczenia (kwasicy mięśni).
5. Uszkodzenie mięśni:
Długotrwałe wyczerpywanie się ATP i gromadzenie się produktów przemiany materii może uszkodzić tkankę mięśniową. Brak energii i kwaśne środowisko mogą zakłócić integralność strukturalną włókien mięśniowych, prowadząc do uszkodzenia mięśni i potencjalnych długoterminowych konsekwencji, jeśli mięsień nie będzie mógł się zregenerować i uzupełnić zapasów ATP.
Dlatego całkowite wyczerpanie ATP w mięśniach jest stanem krytycznym, który poważnie upośledza funkcjonowanie mięśni i może prowadzić do uszkodzenia mięśni, jeśli nie zostanie szybko leczone.
