Dlaczego przejściowy atak niedokrwienny nazywany jest czasem lekkim udarem i jak to zostało potwierdzone?

Przejściowy atak niedokrwienny (TIA) jest czasami nazywany „lekkim udarem”, ponieważ jest to tymczasowe przerwanie dopływu krwi do mózgu, które powoduje objawy podobne do udaru, takie jak nagłe osłabienie, drętwienie lub problemy ze wzrokiem. TIA różnią się jednak od udarów tym, że nie powodują trwałego uszkodzenia mózgu.

TIA są często sygnałem ostrzegawczym, że pełny udar jest nieuchronny, dlatego ważne jest, aby natychmiast zgłosić się do lekarza, jeśli wystąpią jakiekolwiek objawy TIA. TIA można potwierdzić za pomocą różnych testów diagnostycznych, w tym:

* Obrazowanie mózgu: Tomografia komputerowa lub rezonans magnetyczny mogą ujawnić oznaki TIA, takie jak obszary zmniejszonego przepływu krwi lub małe obszary uszkodzeń mózgu.

* USG tętnicy szyjnej: Test ten wykorzystuje fale dźwiękowe do tworzenia obrazów tętnic szyjnych w szyi, co może pomóc w identyfikacji blokad lub zwężeń, które mogą prowadzić do TIA.

* Echokardiogram: Test ten wykorzystuje fale dźwiękowe do tworzenia obrazów serca i może pomóc zidentyfikować wszelkie nieprawidłowości, które mogą zwiększać ryzyko TIA, takie jak przetrwały otwór owalny (PFO), czyli dziura w sercu, przez którą skrzepy krwi mogą przedostawać się do mózg.

Potwierdzając TIA, lekarze mogą podjąć kroki mające na celu zmniejszenie ryzyka udaru, takie jak przepisanie leków zapobiegających tworzeniu się zakrzepów krwi, wprowadzenie zmian w stylu życia lub zalecenie operacji w celu poprawy przepływu krwi do mózgu.