Kiedy należy skierować żołnierza do pilnej opieki psychiatrycznej?

Doraźne skierowanie żołnierza do poradni psychiatrycznej powinno zostać udzielone, gdy żołnierz wykazuje objawy lub zachowania zagrażające jego bezpieczeństwu lub bezpieczeństwu innych osób albo gdy istnieje bezpośrednie ryzyko wyrządzenia krzywdy. Wskazaniami, które mogą uzasadniać skierowanie do szpitala w trybie nagłym, są:

1. Myśli samobójcze lub zabójcze:Żołnierz wyraża myśli lub zamiary wyrządzenia krzywdy sobie lub innym.

2. Psychoza lub urojenia:Żołnierz wykazuje wyraźne zmiany w zachowaniu lub wzorcach myślenia, takie jak halucynacje, paranoja lub urojenia.

3. Dekompensacja lub skrajny stres emocjonalny:Żołnierz doświadcza przytłaczającego stresu emocjonalnego, takiego jak ataki paniki lub silny niepokój, który znacząco upośledza jego zdolność do funkcjonowania i regulowania emocji.

4. Zachowanie agresywne lub gwałtowne:Żołnierz zachowuje się agresywnie lub brutalnie, nie pasuje do jego charakteru lub stwarza ryzyko dla niego samego lub innych.

5. Nadużywanie substancji lub zatrucie skutkujące niebezpiecznym zachowaniem:Nadużywanie substancji lub zatrucie żołnierza prowadzi do ryzykownych zachowań lub stwarza zagrożenie dla jego dobrego samopoczucia lub bezpieczeństwa.

6. Ostra reakcja traumatyczna:Żołnierz doświadcza ekstremalnej reakcji na traumatyczne wydarzenie lub sytuację, która wymaga natychmiastowej interwencji, aby zapobiec dalszemu cierpieniu lub upośledzeniu.

7. Samookaleczenie lub próby samobójcze:Istnieją dowody samookaleczenia lub próby samobójczej albo żołnierz ujawnia ciągłe zachowania samookaleczające.

8. Odmowa jedzenia i picia:Jeśli żołnierz uporczywie odmawia jedzenia i picia i staje się niedożywiony.

9. Pogorszenie funkcjonowania:Gwałtowny spadek zdolności żołnierza do wykonywania codziennych czynności lub obowiązków.

10. Poważna i trwała dezorientacja:Żołnierz wykazuje dezorientację lub dezorientację, która utrzymuje się przez dłuższy czas i znacząco utrudnia jego ocenę sytuacji i podejmowanie decyzji.