Jak działa wirówka?
Wirówki są powszechnie stosowane w laboratoriach do oddzielania cieczy i ciał stałych, a także do oddzielania różnych cieczy o różnej gęstości. Na przykład wirówkę można zastosować do oddzielenia osocza krwi od czerwonych krwinek lub oddzielenia oleju od wody.
Typowa wirówka składa się z wirnika, silnika, komory i panelu sterowania. Wirnik znajduje się w środku maszyny i jest połączony z silnikiem. Silnik obraca wirnik z dużą prędkością, zwykle tysiące obrotów na minutę (RPM).
Kiedy wirówka pracuje, siła odśrodkowa wytwarzana przez wirujący rotor wypycha materiały znajdujące się wewnątrz rotora na zewnątrz rotora. Siła ta jest proporcjonalna do prędkości obrotowej i odległości od środka wirnika. Im wyższa prędkość obrotowa lub im dalej materiał znajduje się od środka rotora, tym większa jest siła odśrodkowa.
Materiały o większej gęstości są bardziej odporne na przenoszenie przez siłę odśrodkową niż materiały o mniejszej gęstości. Oznacza to, że gęstsze materiały będą przemieszczać się na zewnątrz wirnika, podczas gdy mniej gęste materiały będą przemieszczać się do wnętrza. Różne materiały utworzą ostatecznie odrębne warstwy, z najgęstszym materiałem na dole i najmniej gęstym materiałem na górze.
Wirówki mogą mieć różnorodne zastosowania, w zależności od prędkości obrotowej i wielkości rotora. Małe wirówki, często nazywane mikrowirówkami, są powszechnie stosowane w laboratoriach do separacji na małą skalę. Większe wirówki, takie jak te stosowane w warunkach przemysłowych, mogą być używane do przetwarzania dużych ilości materiałów.