Jakie części ciała są najbardziej dotknięte metadonem?
1. Płuca: Metadon może powodować depresję oddechową, czyli spowolnienie oddechu, co może prowadzić do niewydolności oddechowej. Ryzyko to jest szczególnie wysokie w przypadku łączenia metadonu z innymi środkami uspokajającymi, takimi jak alkohol lub benzodiazepiny.
2. Mózg: Metadon może wpływać na ośrodkowy układ nerwowy, prowadząc do zmian nastroju, zachowania i funkcji poznawczych. Może powodować senność, zmęczenie, dezorientację, zaburzenia pamięci i trudności z koncentracją. W niektórych przypadkach metadon może również powodować halucynacje, urojenia i psychozę.
3. Serce: Metadon może powodować zmiany częstości akcji serca i ciśnienia krwi oraz może zwiększać ryzyko chorób serca, takich jak arytmie (nieregularne bicie serca) i niewydolność serca.
4. Wątroba: Metadon jest metabolizowany w wątrobie i długotrwałe stosowanie może prowadzić do uszkodzenia wątroby. Może to obejmować zapalenie, zwłóknienie (bliznowacenie) i marskość wątroby.
5. Układ żołądkowo-jelitowy: Metadon może powodować różne objawy żołądkowo-jelitowe, w tym nudności, wymioty, zaparcia i biegunkę. Może również powodować ból i skurcze brzucha.
6. Układ mięśniowo-szkieletowy: Metadon może powodować ból i sztywność mięśni, a także ból i obrzęk stawów.
7. Układ hormonalny: Metadon może wpływać na produkcję i uwalnianie hormonów, co może prowadzić do zmian w metabolizmie, apetycie i wzorcach snu. Może również powodować nieregularne miesiączki i problemy z płodnością u kobiet.
Należy pamiętać, że wpływ metadonu na organizm może się różnić w zależności od osoby, zastosowanej dawki i czasu stosowania. Ponadto stosowanie metadonu w połączeniu z innymi narkotykami lub substancjami może zwiększać ryzyko wystąpienia problemów zdrowotnych. Regularna kontrola lekarska i wsparcie są niezbędne dla osób stosujących metadon w leczeniu uzależnienia od opioidów.
