Nawiązując do odruchu baroreceptorowego, wyjaśnij, dlaczego u osoby odwodnionej lub po utracie dużej ilości krwi występuje szybki puls i zimna, wilgotna skóra?

Odruch z baroreceptorów:

Odruch baroreceptorowy jest istotnym mechanizmem pomagającym utrzymać ciśnienie krwi w wąskim zakresie. Baroreceptory to wyspecjalizowane, wrażliwe na nacisk komórki zlokalizowane w ścianach niektórych naczyń krwionośnych, zwłaszcza zatoki szyjnej i łuku aorty. Receptory te stale monitorują ciśnienie krwi i wysyłają sygnały do ​​mózgu, przede wszystkim do rdzenia przedłużonego, który kontroluje funkcje sercowo-naczyniowe.

Skutki odwodnienia i utraty krwi:

1. Odwodnienie: Odwodnienie prowadzi do zmniejszenia objętości krwi krążącej. W miarę jak organizm traci płyny, objętość krwi zmniejsza się, co powoduje spadek ciśnienia krwi. Aby to zrekompensować, baroreceptory wyczuwają spadek ciśnienia i wyzwalają kilka reakcji:

- Zwiększone tętno (szybki puls): Aby utrzymać odpowiedni przepływ krwi i dopływ tlenu do ważnych narządów, zwiększa się częstość akcji serca. Jest to próba pompowania większej ilości krwi przy każdym uderzeniu, aby zrekompensować zmniejszoną objętość krwi.

- Zwężenie naczyń: Naczynia krwionośne zwężają się, aby utrzymać ciśnienie krwi. Kiedy naczynia krwionośne zwężają się, zwiększa się opór przepływu krwi, co pomaga podnieść ciśnienie krwi.

- Zimna, lepka skóra: Ponieważ organizm stara się oszczędzać ciepło i utrzymywać podstawowe funkcje narządów, przepływ krwi do skóry jest zmniejszony. Powoduje to, że skóra staje się zimna i wilgotna, ponieważ do jej powierzchni przedostaje się mniej ciepła.

2. Utrata krwi: Ciężka utrata krwi ma podobne skutki jak odwodnienie. Gdy objętość krwi gwałtownie maleje, baroreceptory powodują zwiększenie częstości akcji serca, zwężenie naczyń i powstawanie zimnej, lepkiej skóry, aby zrekompensować spadek ciśnienia krwi.

Zarówno w przypadku odwodnienia, jak i utraty krwi, reakcje odruchu baroreceptorowego pomagają utrzymać ciśnienie krwi i zachować funkcjonowanie narządów. Jeśli jednak przyczyny leżące u podstaw choroby (odwodnienie lub utrata krwi) nie zostaną usunięte, mechanizmy kompensacyjne mogą stać się niewystarczające, co prowadzi do poważniejszych powikłań.